Ekonomi mi? Salla gitsin...

Gelen her şehit haberinin duyguları bıçak gibi keskinleştirdiği bir ahvalde bir yorumcu için en kolayı, duygusal cümlelerle süslenmiş yazılar yazmak olsa gerek... Kahramanlıktan girip, yüreği dağlayan acılardan çıkarsınız, yazının içine iki de mısra attınız mı, işte size söz sanatıyla bezenmiş, coşturan bir yazı... Ama eğer ülkemizin geleceğini ve "gerçekten" bekasını düşünüyorsak, gerçeklikten kopmamamız gerekiyor. Dünya ölçeğinde son tahlilde kazananlar, her zaman "reel politik" ve "reel ekonomik" düşünen ve davrananlar oluyor. Duygusal reaksiyonlar belki insanın o anda kendisini güçlü hissetmesini sağlıyor ama, sonuç her zaman gerçekçi davrananların lehine tezahür ediyor. "Güvenlik mi, ekonomi mi önce gelir" sorusuna, "güvenlik söz konusuysa, ekonominin lafı olmaz" diye yaklaşanların, modern dünyada tüm mücadelenin, hatta savaşların "ekonomik kazanım" ekseninde sürdüğünü de farketmeleri gerekir herhalde. Her ikisi de Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinde, fizyolojik ihtiyaçlardan sonra gelen ihtiyaç güvenliktir. Güven duygusu zayıflayan bir insanın, temel ihtiyaçları dışında bir beklentisi kalmaz. Tabii ki önemlidir güvenlik... Lakin, paranın ve ticaretin sınırlarının olmadığı ve tüketim kalıpları hızla değişen bir dünyada, ekonomiyi dışlayan bir güvenlik tasavvuru, bir süre sonra güvensizlik üreten bir hale gelir. Bugün Güneydoğudaki terörün kaynağının kurutulamamasında, sadece güvenlik tedbirleriyle bu işin halledilebileceği yanılgısının etkisi yok mudur sizce? 20 yıldır o bölgede en üst düzeyde yapılan askeri mücadele, kalıcı ve uygulanabilir ekonomik tedbirlerle desteklenmiş olsaydı, bugünkü tablo herhalde farklı olurdu. Türkiye bugün, içinden geçtiği kaotik, karmaşık ve yıpratıcı sürece rağmen, halen dik durabiliyorsa, son beş yılın ekonomik kazanımlarının sağladığı altyapı sayesinde değil mi? Duygular akla hükmetmeye başladığı anda, insan gerçeklikle olan bağını kaybedebiliyor demek ki...