Ekonomi sıkışık da siyaset rahat mı?

Dün­ya kri­zi­nin et­ki­le­ri Tür­ki­ye'ye yan­sı­dık­ça, kriz vel­ve­le­ci­le­ri bir yan­dan "da­ha ka­ra, en ka­ra tab­lo­yu" çi­ze­bil­mek için can­hı­raş bi­çim­de uğ­ra­şır­lar­ken, bir yan­dan da "Tür­ki­ye, kriz ol­ma­sa da sı­kın­tı ya­şa­ya­cak­tı, eko­no­mik per­for­mans 2 yıl­dır za­ten dü­şük­tü" de­mek­te­ler... Evet, Tür­ki­ye 2007'nin tü­mü­nü, 2008'in ya­rı­sı­nı, bir­bi­ri ar­dı­na di­zi­len si­ya­si en­gel­ler­le he­ba et­miş­ti za­ten. E-muh­tı­ra ile baş­la­yıp par­ti ka­pat­ma da­va­sıy­la zir­ve ya­pan "sta­tü­ko­nun si­ya­se­te sal­vo­la­rı", ül­ke­ye hem za­man, hem ener­ji kay­bet­tir­di. AB ve eko­no­mi­ye odak­lan­ma­sı ge­re­ken hü­kü­met bu sal­vo­lar­la oda­ğı­nı kay­bet­ti. Se­çim­den mu­az­zam bir za­fer­le çı­kan bir par­ti­nin te­pe­sin­de De­mok­les'in kı­lı­cı sal­la­nır­ken, o par­ti­nin oluş­tur­du­ğu hü­kü­me­tin eko­no­mi­de ve­ya si­ya­set­te pro­ak­tif ka­rar­lar al­ma­sı bek­le­ne­bi­lir mi? Ni­te­kim, eko­no­mik re­form pa­ket­le­ri er­te­len­di, çı­ka­cak ya­sa­lar bek­le­me­ye gir­di; ya­ni ya­sa­ma yü­rüt­me sta­tü­ko­nun cen­de­re­sin­de iv­me kay­bet­ti. *** Dün­ya­da pat­la­yan kri­ze Tür­ki­ye -yi­ne de- sağ­lam aya­ğı üze­rin­de ya­ka­lan­dı. Büt­çe açı­ğı­nın ve ka­mu bor­cu­nun az ol­ma­sı, tüm si­ya­si yıp­ran­mış­lı­ğa rağ­men kri­zin ilk et­ki­le­rin­den bi­zi ko­ru­du. La­kin, si­ya­si ta­raf­ta -za­af de­me­ye­lim de- te­dir­gin­lik ha­len de­vam edi­yor. Bir ta­raf­ta ka­pa­tıl­ma­mış ama ka­pa­tıl­mak­tan be­ter edil­miş bir ik­ti­dar par­ti­si, di­ğer yan­da bü­rok­ra­tik ve­sa­ye­tin "alan da­ralt­ma­ya" de­vam et­me­si, si­ya­se­tin gü­cü­nü ve et­kin­li­ği­ni azal­tı­yor. Ma­hal­li se­çim sü­re­ci­nin aşın­dı­rı­cı et­ki­si­ni de dü­şü­nün­ce "kriz var ama si­ya­se­ten çok sağ­la­mız" di­ye­mi­yo­ruz ma­ale­sef... *** Sta­tü­ko­nun alan da­ralt­ma­ya de­vam et­ti­ği­ne da­ir iki mi­sal: YSK, bir­leş­ti­ri­len bel­de be­le­di­ye­le­ri­nin se­çi­me gi­re­bil­me­le­ri ile il­gi­li bir ka­rar al­dı. Alın si­ze hu­ku­ki bir kar­ma­şa... Di­ğer ta­raf­ta, ma­hal­li se­çim­ler­de de so­nuç­tan umut­lu ol­ma­yan bü­rok­ra­tik elit, seç­men kü­tük­le­ri et­ra­fın­da müt­hiş bir şüp­he pa­tır­tı­sı ko­par­dı. Se­çi­me bu kü­tük­ler­le gi­dil­se de, gi­dil­me­se de zi­hin­ler bu­lan­dı­rıl­dı. Her iki olay da si­ya­se­ti sta­tü­ko­ya kar­şı za­yıf­la­tan ham­le­ler... Ve za­yıf­la­mış bir si­ya­si ya­pıy­la eko­no­mik me­se­le­le­rin hal yo­lu­na ko­nul­ma­sı hiç de ko­lay de­ğil...