Faiz iyi de...

Merkez Bankası indirime devam dedikçe, Türkiye de tarihinin en düşük faizleriyle tanışıyor. Tahvil faizleri, kimsenin hayal edemeyeceği seviyelerde... Yüzde 10'un altındaki bileşik oranlara rağmen tahvillere hâlâ yatırımcı talebi olduğuna göre, bütün piyasa faizlerin daha da ineceğine inanıyor. MB'nin PPK tutanakları da bunu teyid ediyor zaten... Bankalar, uzun bir süre direndikten sonra, -hazine kağıtlarından bundan sonra pek ekmek yiyemeyeceklerini görünce- kredi faizlerini aşağıya çekmeye başladılar. Aylık 0,67'ye kadar düşen bireysel kredi faizleri, insanlara cazip sayılabilecek fırsatlar sunuyor. Bunun bir adım sonrası da ticari ve kurumsal kredilerin faizlerinin düşürülmesidir. Anlayacağınız, faiz cephesinde her şey tozpembe görünüyor... Ancak... *** Faiz indirimi, iktisadi iyileşmenin sağladığı kaynak bolluğu yüzünden değil, tam tersine ekonomik daralma sebebiyle yapılıyor. Yani bir tercih değil, zorunluluk hâli bu... Tamam, sonuçları itibariyle olumlu olabilecek bir zorunluluk ama, faizdeki paraşütsüz iniş, iyi giden bir şeylerin sonucu değil, bir şeylerin iyi gitmesi için sebep... O iyi şey de, piyasanın ve yatırımların canlanması, üretimin artması... Yani ekonomik büyümenin bir an evvel ve tatminkâr biçimde başlaması... *** Bu sene ekonominin ciddi oranda küçüleceği kesin... 2010 ise herkesin büyüme için umut bağladığı yıl... Faiz indirimleri, vergi indirimleri, teşvik paketleri, istihdam paketleri hep bu umuda giden yolun ara menzilleri... Hükümet, Orta Vadeli Ekonomik Program ile Mali Çerçeveyi bir an evvel ve büyümenin stratejisini de tarif eder biçimde açıklarsa, gelecek yıl umutlarını pekiştirir. Faizlerin inmesini veya tüketimdeki palyatif canlanmayı ekonomide bahar havası olarak hissedersek, sonumuz karakış olabilir. Zira Türkiye mutlaka ve hızlı biçimde büyümek ve 3,5 milyona yaklaşan işsiz insana istihdam alanları açmak zorunda... Eğer geleceğin müreffeh ve zengin ülkesi olmak istiyorsak...