Hedef var, hedef var

Son zamanlarda Merkez Bankası'na "çakmak" popüler oldu. Herkes, kur deyip, enflasyon deyip, para arzı deyip MB'yi yerden vuruyor. Hatta -daha sonra tavzih ettilerse de- "ekonomik terörist" olarak suçlayanlar bile oldu Banka'yı. Ben bu trendin peşinden gitmeyeceğim ama, şu "mahut" enflasyon hedeflemesi sisteminin zamanlama ve hedefin belirlenmesi açısından zihnimde hep bir "acaba" ürettiğini de söylemeliyim. 2001 faciasından sonra Türkiye enflasyon ile ciddi ve kararlı bir savaş başlattı. "Örtük" enflasyon hedeflemesine geçilerek, para politikası bunun üzerine inşa edildi. Kamu maliyesinde (yani bütçede) sağlanan disiplin de bu politikaya destek olunca, yıllık oran % 70'ten hızla yüzde 10 civarına geriledi. 2005 yılında MB, örtük hedeflemeden açık hedeflemeye geçti.Yani gelecek 3 yıl boyunca ulaşmayı hedeflediği oran aralıklarını açıkladı ve piyasaya bir anlamda taahhütte bulundu. İlk yıl (2006) hedef tutturulamadı ama kalan iki yıl hedefleri değiştirilmedi. İkinci yıl da (2007) hedefin tutmayacağı anlaşılınca, Banka geçtiğimiz ay hedefi revize etti. Niyet iyi de... Enflasyon hedeflemesine geçilirken amaç, tek haneli rakamlara düşen enflasyonun aşağıya doğru giderken oluşan direnci kırmaktı. Ama konjonktür evdeki hesabı bozdu. Enflasyon yüzde 7'nin altına çekilemedi bir türlü. MB iki tercihten birini yapmak zorunda kaldı: Hedefi değiştirmeyip 2008 sonunda başarısız addedilmek veya hedefi değiştirip biraz tutarlık erozyonuna uğramak. Banka ikinci yolu tercih etti. Aslında doğru olanı yaptı. Lakin MB'nin kredibilitesi de -kaçınılmaz olarak- aşındı. Bundan sonra -en azından bir müddet- MB'nin para politikası hedeflerine piyasa ihtiyatla yaklaşacak. Oysa Merkez Bankalarının en önemli işlevlerinden birisi de kanaat veya beklenti oluşturmaktır. Önümüzdeki bir yıl, "bankaların bankası"nın Yılmaz ve ekibinin yönetiminde kredibilitesinin sınandığı bir dönem olacak.