Hiç kalbiniz burkuldu mu?

Para, faiz, getiri, kriz, enflasyon... Farkında mısınız, ne kadar maddeci, ne kadar sayılarla örülü bir gündemimiz var. Oysa insanız. Yani yemekten, giyinmekten, barınmaktan ve eğlenmekten öte şeyler var hayatımızda. Olmalı da. Ve biz günün hayhuyu içinde birşeyleri ıskalamıyor muyuz acaba? Sevgi, hassasiyet, sadakat, samimiyet gibi maneviyatımıza, yani "içimizdeki gerçek bize" ait duyguları biraz geri plana mı itiyoruz? Mesela, içinden para geçmeyen, siyaset geçmeyen, iş geçmeyen, başarı geçmeyen şeylerin de kalbinizi havalandırdığı oluyor mu? Kimi zaman yüreğinizin en derinden ama en can alıcı yerinden acıdığını hisseder misiniz mesela? Bir sözün, bir gülümseyişin size hiçbir maddi değerin veremediği hazzı verebileceğine inanır mısınız? Birisine seven gözlerle baktığınızda gönlünüzün titrediği oldu mu hiç? Veya karşınızdakinin gözlerinde aradığınız sevgi harelerini bulamadığınızda içinizde bir şeylerin kopmakta olduğunu düşündünüz mü? Hayat budur Maddiyat, refah, tüketim küresel çağın vazgeçilmez kavramları. İnsan bedenini ve bedensel hazzı tatmin için kullanılan tüm enstrümanların üst tarifleri bunlar. Bugünün tüm sosyal ve ekonomik modelleri bu tatmin hedefi etrafında kümelenmiş durumda. Ama insanı diğer tüm mahlukattan ayıran ruhudur, gönlüdür. Gözyaşı medeniyeti denen bir ruh ikliminde doğmuş fertler olarak, maddiyatı hayatımızın eksenine bu kadar yerleştirmekle hayatımıza kötülük ediyoruz galiba. Hayat duyguyla, sevgiyle, samimiyetle mana derinliğini kazanıyor. Kimi zaman hisleriniz örselense de, kimi zaman samimiyetinize karşılık bulmakta zorlansanız da siz ruh ikliminizi hep ön planda tutun. Madde'nin aldatıcı çekiciliğine kapılmayın. Başlıktaki soruya cevabınız kimi zaman "evet" olsa bile, kalbinizi açmaya devam edin. Ve düşünün ki, kalbinizi burkacak kadar sevebildiğiniz birileri var. Ne mutlu size...