"İnanılmaz durum"

Başlığı tırnak içine aldım, zira ifade bana ait değil. Yatırım Bankası Bears Stearns'ın analisti, Merkez Bankası'na yapılacak atama sürecini tarif ederken bu ifadeyi kullanmış. Haydi bizler bu ülkede yaşayan insanlar olarak, "Ankara vaziyetlerine", karından konuşmalara, yoktan yere çıkan kaoslara alışığız diyelim. Lakin batı dünyasının insanlarının bu "acayip" durumlara alışmasını da, anlamasını da bekleyemeyiz. Onlar bu ve benzeri durumları "hayretten ağızları açık" seyrederler. Zira onlar,demokrasi ve şeffaflık kavramlarının birer aksesuar olmadığı ülkelerde yaşamaktadırlar. O ülkelerde Merkez Bankası Başkanının atanması için gölge boksu yapılmaz. O ülkelerde seçimle işbaşına gelenler, ayrıca "iktidar olabilme" mücadelesi vermezler; böyle bir mücadeleye gerek yoktur zaten. Türkiye, "belirlenmiş süreçleri belirsizlikler labirentine çevirme" konusunda bir şahikadır. MB Başkanının görev süresinin 14 Mart'ta dolacağı aylar, hatta yıllar öncesinden belli. O tarihten sonra yeni dönem için Başkan atamasının nasıl yapılacağı da belli. Bu makamın gerektirdiği nitelik ve özellikler de belli. Ama gelin görün ki tüm bu belirlilikler içinde iki haftadır MB Başkanının kim olacağı, hatta atama sürecinin hangi aşamasında olduğu ise "belirsiz". Türk usulü "İşte biz böyleyiz" gibi klişeleri oldum olası sevmedim. Fakat on gündür yaşanan "atama trajkomedisi"ni başka türlü anlatmanın da yolu yok. Türkiye dört yıldan beri istikrarlı ve tutarlı bir para politikası yürütüyor. Bu politikanın ana unsuru da Merkez Bankası. Yerlisi ile yabancısı ile tüm yatırımcılar ve iş alemi de bu politikaya inandığı için ülke ekonomisinin kredibilitesi artıyor. Sonra gün geliyor ve MB Başkanının görev süresi doluyor. İşte o anda ne oluyorsa oluyor ve ortalık toz dumana boğuluyor. Bağımsızlığı yasa ile teminat altında olan ve fiyat istikrarının güvencesi olarak algılanan Merkez Bankası bir anda belirsizlik üreten bir konuma geliyor. Neden? Başkan atanamadığı ve bin türlü spekülasyon yapıldığı için. Demokraside güçler ayrılığı prensibi vardır. Türk usulü demokraside ise güçler ayrışmakla kalmıyor, bir de güreşiyorlar galiba...