Kör fili tarif ederse...

TGRT Sabah Haberinde Seda Akbay, "İşsiz insanlar müzakere tarihini değil, işe giriş tarihini daha çok merak ediyor" diyordu. "Çok sahici" bir yorum, değil mi? Gelin bugün AB hercümercinin dışına çıkıp, tarifini de, boyutunu da bir türlü tam yapamadığımız işsizlik mevzusuna kafa yoralım. Geçenlerde bir istatistik yayınlandı. Kayıtdışı istihdam yüzde 55'miş Türkiye'de. Yani çalışanların yarısından fazlası, resmi kayıtlara göre "çalışmıyor." Vergi, prim vs. ödemiyor . Beri tarafta ise Türkiye'de çalışanların toplam nüfusu oranı yüzde 30 civarı. Bir üçüncü rakam daha verip zihninizi biraz karıştırayım müsaadenizle. Türkiye'de "ölçülen" işsizlik oranı yüzde 10'a yakın. Şimdi bu üç rakamı yan yana koyup, yurdumuzun iş ve çalışma gerçeğini anlayabilirseniz anlayın. Unutmadan, Türkiye'nin nüfus artış hızının yüzde 2'nin altına gerilediğini, ekonominin ise üç yıldır yüzde 7-8 civarında büyümekte olduğunu da belirteyim. Çelişki Büyüme hızına ve nüfus artışına bakarsak, Türkiye'de işsizliğin azalmakta olduğunu düşünmemiz lazım . Ekonomisi bu kadar hızlı ve ısrarlı bir şekilde büyüyen bir ülkede işsizliğin, gerilemeyi bırakın yerinde bile sayamamasını izah etmek mümkün mü peki? Diğer taraftan, çalışan/toplam nüfus oranı ise işsizliğin ne kadar yaygın olduğunun ispatı. Lakin, her 100 kişiden 55'i ise kayıtlı değil; yani resmi işsiz sayısını çoğaltanların hatırı sayılır bir bölümünün kayıtdışı çalışıyor olmaları kuvvetle muhtemel. Bu kadar sağlıksız veriden, sağlıklı bir sonuç çıkartmak da pek mümkün olmasa gerek. Evet, işsizlik bir problem Türkiye'de. Ancak kayıtsız çalışan sayısının bu kadar yüksek olduğu bir ülkede sosyal güvenlik sistemi de, çalışma dünyası da gelişmez. Bir soruna çözüm aramak için, öncelikle doğru tarif edilmesi lazım, değil mi ? Oysa ülkeyi yönetenler dahi ne işsizin, ne çalışanın tam sayısını bilmiyor. Bir mesele var ortada ama hiç kimse boyutuna ve sebeplerine tam olarak vakıf değil. Sadece "tahmin ediyor". Olsa olsa yani...