Kurumlararası mutabakat nasıl bir şeydir?

Kim yapar bu mutabakatı mesela? Kurumlar kimlerdir? Parlamenter demokrasi ile yönetildiği varsayılan bir ülkede, parlamento'nun onayı dışında başka onay ve mutabakat gerekir mi ? Peki kurumlararası güven bunalımı deyince ne anlamamız gerekiyor? Veya kurumlararası uyum? Hükümet bu kurumlardan biri midir? Eğer öyle ise, o halde diğer kurumlar kimdir? Türkiye'nin gerçekten demokrat olduğunu varsayarsak; seçilmiş bir hükümet parlamentoya karşı sorumlu değil midir? Parlamento dışında ikna etmesi ve onayını alması gereken başka merciler var mıdır? Varsa, bu durumu demokrasi içinde izah etmek mümkün müdür? Kurumlararası mutabakatın olmadığı hallerde, siyasi irade olduğu düşünülen hükümet nasıl davranır, davranmalıdır? *** Bu sorulara bir o kadar daha eklenebilir. Lakin gerçekten demokratik olan bir ülkede bu soruların cevapları var mı, pek emin değilim. Eğer Ankara'nın klişeleşmiş ifadelerini cevap olarak kabul etmezsek -ki etmeyelim zaten- bu sorulara verilecek mugalatasız cevaplar, aslında gerçek demokrasi ile aramızdaki mesafeyi ortaya çıkaracaktır. *** Aslında kurumların kimler olduğunu, mutabakattan neyin kastedildiğini hepimiz çok iyi biliyoruz. Ankara'da bir seçilmiş hükümet, bir de daima son sözü söylemeyi, tabir caizse racon kesmeyi hak olarak iktisap eden bir bürokratik hegemonya var. Bu hegemonyanın uyarma ve hiza-istikamet verme işini bürokrasinin üniformalı kısmı, uygulamasını da üniformasız kısmı yapmış yıllar yılı... Kurumlararası mutabakat denildiğinde aslında seçilmiş hükümetin yaptıklarının bürokratik hegemonya tarafından onaylanmasını, kurumlararası uyum denildiğinde ise bu bürokratik yapının belirlediği sınırların kabullenilmesini anlamak gerekiyor. Ve galiba, bu ülkede demokrasi hakiki biçimiyle yerleşip de iktidar, seçimle gelen hükümetlere geçinceye kadar kurumlararası mutabakat lafını hep duyacağız.