Milli Banka!

Yabancı sermayeye istilacı güçler olarak bakan, özelleştirmeyi de ulusal değerlerin peşkeş çekilmesi olarak algılamayı tercih eden statik cephenin temel argümanlarından birisidir "Milli şirket, milli banka." Türkiye'de kurulu ve sermayedarları bu devletin vatandaşı olan bir banka milli bankadır. Aynı kanuna tabi olsa da, aynı vergiyi verse de, aynı denetimden geçse de, Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde faaliyet gösterse de, eğer bir banka yabancı ortaklı ise, milli olma vasfını kaybetmiş demektir!. Dün TV'de Oyakbank Genel Müdürü Hakan Eminsoy, güzel bir izahat getirdi konuya: Bankacılık sektöründeki iş tanımları içerisinde "milli banka" diye bir tanım yok dedi. Eğer burada kastedilen, yabancı bankalar ile rekabet ise, bunun yolu da korumacılıktan değil, daha çok şube, daha çok sermaye, daha büyük kredi hacminden geçer. Aynı konuşmada Eminsoy konut kredisi hacimlerinden de bahsetti. Gelişmiş ülkelerde konut finansmanı için kullandırılan kredilerin payı yüzde 20-30 iken, bu rakam Türkiye'de yüzde 1 bile değil. Uyanık olalım! Korumacı ve herşeyden hile sezici zihniyet hep "uyanık olmaktan" bahseder. Zira hiçbirşey göründüğü gibi değildir onlara göre. Falan şirket Türkiye'de filan tesisi mi almak istiyor? Mutlaka arkasında başka bir amaç vardır! Özelleştirme'den bir kamu kuruluşuyla mı ilgileniyor? Gizli hedefi, bu ülkenin milli servetini ele geçirmektir! Yabancı bir şirket, Türkiye'nin ekonomisine duyduğu güvenden mi bahsediyor? Bunun arkasında mutlaka bir iş vardır! Bu böyle uzar gider. Oysa ekonomik sonuçları olan kararlar, mutlaka ekonomik rasyonellere, gerekçelere dayanırlar. Bir şirketin satın alınmasının, bir bankaya ortak alınmasının görünür ve görünmez sebepleri hep iktisadidir. O yatırımları yapanların amaçları da ne işgaldir, ne ele geçirme; bu ülkedeki büyümenin fırsatlarından istifade etmek, yani para kazanmaktır amaçları. Milyar dolarlarını bu ülkenin varlıklarına yatıranları, "milli şirketlerimizi, topraklarımızı ele geçirmeye çalışan müstevliler" olarak görmekten vazgeçsek, zihnen o kadar rahatlayacağız ki...