Muhibban

"Sevenler" demek muhibban... Yani birbirlerine muhabbet besleyen, birbirlerini önceleyen, karşılık hesabına girmeden yekdiğerine ilgi, şefkat ve ihtimam gösterenler demek. "Homo economicus"un her yerde karşımıza dikildiği, saadet tarifinin ev ile, araba ile, kıyafet ile, eğlence tasavvurunun pahalı tatil ile sınırlandığı modern zamanlarda, ruhu, maneviyatı öne çıkaranlardır muhibban. Duygu dünyasının sınır konulamayan derinliğine pencere açan, kendini ve etrafındakini el yordamıyla değil, his yordamıyla anlamaya, idrak etmeye gayret edenlerdir. Adı "Piyasa" olan bir gazete köşesinde bu cümleler ironik bir çelişki gibi görünebilir. İşini ve işinin dayattığı maddi gerçeklikleri hayatın manevi tatlarıyla buluşturanlar için ise bir çelişki değil, "kendini hissetme ve ruhuna dokunma" çabasıdır bu durum. İrade Külli iradenin önünde durulmaz. Lakin, Allah'ın bize bahşettiği cüz'i irade ile hayatımızı güzelleştirmek, ruhumuzu zenginleştirmek, gönlümüzü taltif etmek elimizde. Hayatın hay huyunun sizi girdabına çekip öğütmesini istemiyorsanız, sürekli olarak birilerinin biçtiği elbiseye sığmaya çabaladığınızı hissediyorsanız ve bundan dolayı bunalıyorsanız, zaman zaman durun ve kendinizi dinleyin. Eksik olan şeyin sevgi, yani muhabbet olduğunu hissedeceksiniz. Önce kendinizi, sonra çevrenizdeki güzellikleri ve "size güzel bakan insanları" farkedin. Muhabbet'in içinizde tomur tomur çiçeklendiğini hissedeceksiniz. Duyduğunuz ve size duyulan sevgilerin, etrafınızda şeffaf ama çok kavi bir zırh ördüğünü, bu zırhın da hayatın sizi örselemesine engel olduğunu duyumsayacaksınız. İçinizde "belki de uyuklayan" sevgiye dokunun. Uyandırın onu... Bakın aynaya, karşınızda seveceğiniz bir insanın da size baktığını göreceksiniz. Etrafınıza göz gezdirin, evinizi, yuvanızı, eşyalarınızı hissedin. Size ihtimamla, muhabbetle bakan dostlarınızı, ailenizi, sevgilinizi, arkadaşlarınızı, yani "muhibbanınızı" kucaklayın. Hayatın aslında güzel de olduğunu fark edeceksiniz. Haydi...