Nasıl gördüğünüz, nereden baktığınıza bağlı

Biz acabalar içinde ve muhtelif korku senaryoları üzerinde o tedirginlikten bu gerginliğe gezinip dururken, elin yabancısı Türkiye ile öyle ilgili ki, sormayın gitsin! Yatırıma gelenler, yapmak için zemin yoklayanlar, Türk ekonomisine övgü düzenler... Üstelik bu adamlar laf salatası ile gündem dolduracak tipler de değiller. Milyarlarca doları yöneten ve aldıkları kararların sonuçlarını "para" cinsinden ölçen insanlar. Elleri taşın altında.. Yani Türkiye'ye yönelik olumlu yorumlarının ve ilgilerinin mutlaka müşahhas bir dayanağı var. Söz konusu olan kısa vadeli portföy yatırımı olsa, diyebilirsiniz ki, "Ülkeye güven, tek belirleyici kriter değil. Yüksek kâr fırsatı da bu yönelimde etkili olabilir". Lakin söz konusu olan doğrudan yatırım. Bu ülkeye sermaye bağlamaktan, şirket sahibi olmaktan, vergi vermekten bahsediyoruz. Bugün banka satın alan, özelleştirmede Erdemir'e talip olan, yerli firmalarla ortaklıklar kuran yabancı sermayedarlar, yıllar boyunca bu ülkede kalmayı, bu devletin kanunlarına göre iş yapmayı, vergi vermeyi kabul ediyor. Neyi göremiyoruz? Bu ülkenin yerlileri olan bizler ise, yolunda gibi görünen işlerin bir anda ters dönebileceğini, iplerin gerileceğini düşünüyor ve "bir miktar tedirginliği" daima içimizde taşıyoruz. Dolayısıyla kendi ülkemizin geleceğine yabancılar kadar iyimser gözle bakamıyoruz. Deutsche Bank Türkiye stratejisini değiştirdiğini ve yatırımlarını artıracağını söylüyor; Soros, 50 yatırımcısını ikna için Türkiye'ye getiriyor. Barclays Capital, 1 trilyon doları aşan bir büyüklüğü yöneten fon yöneticilerini, fırsatları anlatmak için Türkiye'de topluyor. İlginç olan, bu yatırımcıların çoğu iki yıl öncesine kadar bu ülkenin adını bile telaffuz etmekten imtina ediyorlardı. Sizce bu yabancıların gördüğü ve onları bu ülkeye yönelten ama bizim göremediğimiz şey ne olabilir?