Önümüzü görme lüksü

Başlık Sabancı Holding Başkanı Güler Sabancı'nın kullandığı bir ifadeden alınmıştır. Sabancı, grup olarak 10-20 yıllık planlar yaptıklarını, stratejilerini buna göre şekillendirdiklerini söylerken, geçmişe atıf da yapıyor. Hiç de haksız değil... Yarınından bile emin olmayan, bir yıl sonrasını ise tahayyül bile edemeyen bir Türkiye vardı üç sene öncesine kadar. Şirketler yıllık bütçelerini bile tutturmaktan aciz durumdaydılar. Öyle ya, aylık enflasyonun yüzde beşleri yedileri bulduğu bir ortamda, hangi vizyonla yatırım planlayacaksın, hangi tahminle satışlarını yönlendireceksin? Siyasi taraftaki kaos ise cabası... Sabah erken kalkan koalisyon ortağının kavgaya başladığı, her kafadan bir sesin çıktığı kakofonik bir düzen. Bugünün fotoğrafından çok farklı bir kaos düzeninden çıkıp geldik kısacası. En önemlisi de, güven duygusu, yabancılar nezdinde de oluşmaya başladı. Artık bir dediği diğerini tutmayan, bugünden yarına ne olacağı bilinmeyen bir ülke görmüyorlar karşılarında. Statik ve dinamik Potansiyelinin ve kapasitesinin farkında bir Türkiye'den bahsediyorum. Geçmişten bugüne sarkan alışkanlıklar hala mevcut: Komplo teorileri, hemşeri ilişkileri, "falanı tanıyorum, filan da yakınım olur" iptidailikleri gibi... Ama bu ülke, "kifayetsiz muhterislerin ülkesi" olmaktan yavaş yavaş çıkıyor. Manivela el değiştirdikçe, ülke demokratikleştikçe, kalite yükseldikçe ülkenin biriken enerjisi de açığa çıkmaya devam edecek. Eski sistemden, o sistemin getirdiği ilişkilerden, ahbap-çavuş münasebetlerinden nemalananların ise keyfi haliyle kaçıyor. Türkiye bir kabuk değiştirme çabasının içinde. Bu ülkenin geleceğine inanan, işlerini iyi yapan insanlar "önlerini görebiliyorlar" artık. Onlar önlerini gördükçe ve planlarını bu ülkenin geleceği için yaptıkça da, dünün "ilişkilerden nemalanan güç tacirleri" için sahne yavaş yavaş kapanacak. Türkiye yatırım fırsatlarını kalite ve istikrar ile birleştiren bir altın denge oluşturmayı başarmalı. Bu ülkeyi sevmek, bu ülkenin geleceğine güvenmekten geçiyor.