Osmanlı toleransı

Ne kadar tahammülsüz, ne kadar fevri bir toplum olduk farkında mısınız? Dinlemeyen, kızan, bağıran, çağıran, hoyrat insanlar ne kadar çoğaldı! Kendisi gibi düşünmeyene, inanmayana hiç müsamahası olmayan, düşündüğünü, gerekirse fiziki şiddet bile kullanarak kabul ettirmeyi marifet sayan, "kabadayı tavırlı" olmayı meziyet gören, "kaba saba bir güruh" olma yolunda gerileyen bir toplum.. Milletini sevmeyi sloganvari konuşmak ve efelenmek olarak gören, milli sembolleri, kendisi gibi düşünmeyenlerin gözüne sokarak milliyetçi olduğunu düşünen bir zihniyete, kendi milli duygularımızı nasıl teslim ettik bilmiyorum. Halbuki, bu ülkenin yurttaşları olarak, Osmanlı'nın mirasçıları değil miydik? Yüzyıllar boyu onlarca milleti, dini, dili sosyal dokusu içerisinde barındırmış, onlara adaletle hükmetmiş, farklılıklara "müsamaha ile muamele" etmiş koca bir medeniyetin çocukları değil miydik? Üstelik, "hilm sahibi olmayı", yani yumuşaklığı va'zeden bir dine de mensuptuk. Evet, müslim, gayrimüslim tüm insanların haklarına riayet etmeyi, şartsız ve tavizsiz bir kaide kılan bir güzel din.. Osmanlının mirası olan bir hoşgörü ve adalet telakkisi... Ve diğer yanda döve, söve ulusalcılık yapmaya çalışan ve sayıları giderek artan kara kalabalıklar... Konuşarak... Dün İsmail Cem'in cenazesi vardı. Farklı fikirleri olgunlukla tartışabilen, ilkeli olmayı önceleyen ve dövüşerek değil, konuşarak tartışabilen bir entelektüel olarak, toleranslı olmaya güzel bir örnekti. Türkiye'de, farklı olmayı -maalesef- "ötekileştirmek" olarak algılayan insanlar var. Statükonun söylemi ve eğitimi tek tip insana endeksli olunca, farklı düşünmek, yaşamak veya söylemek neredeyse en büyük suç haline geliyor. Oysa ne fikirlerden, ne farklılıklardan korkmamamız lazım. Devasa bir imparatorluğun bakiyesi olan bu mutena ülkede, huzurla, birbirimizi anlayarak, birbirimize saygı duyarak, farklılıklarımızla bir arada yaşayabiliriz. Bu güzel ülke ne şunun, ne bunun tekelinde olmamalı. Bu topraklarda yaşamak isteyen, bu toprakların kültürel kökenleriyle barışık herkes, bu ülkenin paydaşıdır. Güzel görüp, güzel düşünmek o kadar da zor değil...