S&P'yi suçlamak kolay ama...

Kredi derecelendirme kuruluşu Standard&Poors, Türkiye'nin ekonomik görünümünü "negatif" olarak belirleyince çok tepki aldı. Hatta Bakan Mehmet Şimşek "talihsiz ve aceleye gelmiş" olarak yorumladı. Nedense çok kızdık S&P'ye. Oysa görünümün durağandan negatife indirilmesi not indirimi değil bir sinyaldir. "Türkiye'de ekonomik dengeler henüz bozulmadı ama bu ülke kendi ayağına ateş etmekte çok beceriklidir (!), biz önceden uyaralım" demeye çalışıyor S&P. ABD ve Avrupa'da finansal kriz var mı? Var. Türkiye'nin cari açık ve vadesi gelen borçlarının finansmanı için 50 milyar dolar dış kaynak bulması gerekiyor mu? Gerekiyor. Enflasyon başını kaldırıyor mu? Kaldırıyor. Hükümetteki partinin birkaç ay sonra kapatılma ve Başbakan'ın yasaklı hale gelme ihtimali var mı? Var. O halde S&P'ye niye kızıyoruz ki? *** Bir an için S&P notu değiştirmedi diyelim. Değişen ne olur? Bir yabancı yatırımcı, iktidar partisinin sudan bahanelerle kapatılmak istendiği bir ülkeye başka nasıl bakabilir? Gazete manşetlerinde siyasi mühendislik hesaplarının yapıldığı, değişime direnen statükonun bu kadar güçlü olduğu bir ülkenin görünümü -S&P düşürmese bile- zaten bozulur. *** Ekonomi yönetiminden duymak istediğimiz "bize bir şey olmaz" kolaycılığı değil, öncü sinyallerin doğru algılandığı ve gerçekçi tedbirlerin alınacağıdır. Büyümenin düşmekte, enflasyonun yükselmekte olduğu, dış finansmanın zorlaştığı ortada iken, "IMF ile ihtiyari stand-by da yapabiliriz, izleme anlaşması da" beyanatı, yatırımcının kafa karışıklığını gidermek bir yana, daha da karıştırıyor. *** Bugün Türkiye ekonomisinin 3 ana sabitleyicisinden birisi (siyasi istikrar) yerinden oynamış, bir diğeri (AB müzakereleri) gevşemiş durumda; üçüncü çıpa olan IMF'yi iki yıl daha sağlamlaştırmak iyi olabilir. S&P'ye kızıp suçlayacağımıza buna kafa yorsak nasıl olur?