Sevinilecek...Sevin!

Talimat ve komut... Yurdum insanının hayatında vazgeçilmez unsurlar... "Çimlere basmayın, yüksek sesle konuşmayın, kapıyı yavaş kapatın, dokunmayın, ellemeyin, yürümeyin, durmayın..."; toplum hayatının her anında onlarca, yüzlerce komut... Sokağa, mağazaya, vapura rastgele göz atın: Ne kadar çok emir var, bilinçaltımızı esir alan... Bir de talimatlar tabii ki: "Soba yakma talimatı, bilet alma talimatı, araba yıkama talimatı, binaya girme, kuyruğa girme, bekleme, tuvalette ihtiyaç giderme talimatları..." *** Aslında çok da yadırgamamak lazım bu durumu. Ülkenin eğitim sistemi komutla hareket eden, ezberle öğrenen, lineer mantık kullanan, "tek bir ülkü ve hedefte birleşmiş" birbirinin kopyası vatandaşlar yetiştirmek üzere programlanmış. Forma adı altında tek tip kıyafetlerle okula gitmeye zorlanan, sabahın ayazında avazı çıktığı kadar bağırtılarak "andımız" okutulan, bayrak töreninde "rahat-hazırol" komutlarıyla hizaya getirilen gencecik dimağlar, yetişkin olduklarında da ancak komut ve talimatlarla hareket edebiliyor. 12 yaşında çocuklara kravat bağlatan, düğümünü de ancak "genelge ile" gevşetmeye izin veren bir zihniyetten bahsediyoruz. Tektipleştirmeyi "eğitimin başarısı" sayan bir maarif anlayışı ile bugün vardığımız yer ortada: Gündelik şehir hayatında bile onlarca komut ve talimata gerek duyulan bir ülke... *** Bakanlık yeni okul kıyafetlerini ilan etmiş. Gazetelerde çizimler, tarifler... Bilişim, iletişim, empati, çok kültürlülük gibi, modern eğitimin olmazsa olmazı unsurları sıralayın dilediğiniz kadar... Biz ceket rengi, kravat düğümü, saç boyu gibi "eğitimin vazgeçilmez" önceliklerindeyiz hâlâ... Bunu da düzen ve disiplin göstergesi olarak kabul ediyor, mutlu oluyoruz. Sonra da hayretler içinde kalıyoruz, "ÖSS'de on binlerce öğrenci negatif puan aldı" diye... Niye hayret ediyoruz ki?