Süper misin, değil misin?

Fransa referandumundan bir hayli malzeme çıkacak galiba. Baksanıza, ben bile bu konuda peş peşe üçüncü yazıyı yazıyorum. Konu AB, onun anayasasına 'hayır' diyen de iki kurucusundan biri, eh biz de aday ülkeyiz, o halde bu kadar ilgi de normal, değil mi? Üstelik, referandumun sonucu sadece AB'nin siyasi geleceğini etkilemedi ki... Üç gündür euro yerlerde sürünüyor. Son sekiz ayın en düşük seviyesine geriledi. Bundan bir yıl önce, ABD'nin ikiz açıklarından dolayı belini bir türlü doğrultamayan Amerikan parasının yüzüne kimse bakmazken şimdi euro out, dolar in! Daha altı ay önce, doların dünyada rezerv para özelliğini kaybedebileceği konuşulurken, petrol fiyatlarının euro cinsinden tespitinden filan bahsedilirken, şimdi herkes gelecekte "tek süper güç" olarak kalacakmış gibi görünen ABD'nin parasına yeniden biat mı etsek diye düşünüyor. Kuralı koyan... Fransız TV5 kanalında bir yorumcu şunu söyledi: Halk verdiği oylarla Avrupa'da bir "super-etat", yani "süper devlet" istemediğini ortaya koydu. İşin püf noktası da galiba burada. Artan işsizlik, euro bögesindeki pahalılık, milliyetçi duygular vs. Hepsinin ucunda, AB'nin gelecekte federal bir yapı içinde "tek devlet" olabilmesinin yolunu açan bu antlaşmayı (anayasayı) reddetmek var. Avrupa'da şu anda tartışılan "siyasi yöneticiler ile halkın arasındaki kopukluk" da bunu gösteriyor. Siyasi elit, Avrupa'nın ABD'nin karşısında bir süper güç olabilmesinin uzun vadeli planlarını yapıyor. Anayasa da bu iradenin kristalleştiği bir metin. Oysa sokaktaki Avrupalı bugün işsiz kalmasını, gelirinin azalmasını "süper devlet" olmanın bedeli olarak görüyor ve "Ben süper devletin değil, kendi ülkemin vatandaşı olarak kalmak istiyorum" diyor. "Süper olan devletin parası da güçlüdür" şeklindeki "ampirik kabul" de devreye giriveriyor. Paritenin yönü mü? Şu toz duman kalkmadan birşey öngörmek için erken...