Tabii ki mutlu olamazsın

Mutlu olmayı sadece harcamak, tüketmek ve lüks hayat ekseninde arayanların mutlulukları da tükettikleri kadar kısa ömürlü oluyor. Maddi refahı sağlayarak mutlu olacağını sanan ve buna kavuşmak için çırpınan bir insan, bedeni hazlar ile huzur arasında doğrudan bir ilişki olduğunu zannediyor. Oysa yok böyle bir bağ. Evet iyi bir yemek, güzel bir kıyafet, pırıl pırıl bir otomobil, lüks bir saat ilk başta insana mutluluğa benzer bir duygu yaşatır. Lakin geçici bir tatmin ve haz duygusudur yaşanan. Tükenir gider. Oysa huzur, sadece maddiyata dayanmayan ve birçok sebepten beslenen bir duygular harmanıdır. İçinde mutluluk vardır, güven vardır, tevekkül vardır, sevmek vardır, sevilmek vardır. İnanmak vardır. Kimi zaman bir haz, kimi zaman bedeni bir tatmin de huzurun bileşeni olabilir. Ama maddi tüketim seviyesi arttıkça, yani daha çok kazandıkça ve harcadıkça huzur ve mutluluk bulunacağı fikri bir safsatadır sadece. Kanaat Orta yaş üstü insanların sihirli ve bir o kadar da hakiki kelimesidir kanaat. Tüketim toplumunun yıprattığı, delik deşik ettiği bir mefhum. Ne yazık ki,insan hayatından kanaat gittiği gibi, bir de önü alınamaz bir hırs kaplamış dimağları. Makam, para, ünvan için insanoğlu çıldırıyor. Muhteris insanlar, kimi zaman saldırgan, kimi zaman mürai, kimi zaman yalanların ardında, ama daima daha çok isteyerek ve asla kanaat etmeyerek cemiyeti yozlaştırıyorlar. Üstelik büyük bir pişkinlik içinde yapıyorlar bunu.. Konuşurken, yazarken ahlak ve erdem dersleri veriyor, ihanetlerden, sadakatten, kanaatten dem vuruyorlar. Ramazan, taşlaşmış kalpleri bile yumuşatan bir mağfiret ve huzur ayı. İnsanların önce kendileriyle, sonra çevreleriyle barışmaları için mutena bir fırsat; huzurun tüketmekte değil, kanaatte, tevekkülde, tevazuda olduğunu idrak etmekte zorlanan herkes için bir fırsat... Kazanan hiç kuşkusuz bu fırsatı değerlendirebilenler olacaktır. Bugüne kadar hep olduğu gibi...