Varlık Barışı...yeniden

Son günlerde en çok telaffuz edilen kelime barış... Kürt meselesinde operasyon ve ölüm yerine şimdi en çok duyulan kelime barış... Ekonomide de barış daha sık telaffuz ediliyor. Yurt dışındaki servetleri, geçmişlerini sorgulamadan Türkiye'ye getirebilmek anlamına gelen Varlık Barışı mesela... Medya illa bir çapanoğlu bulma ihtirasıyla biraz sulandırsa da, konu hem hükümet hem iş âleminin gündeminde... Bir de iş âleminin hep gündeminde olan, hükümetin ise hiç gündeme almadığı vergi barışı var tabii; en azından umut düzeyinde... *** Varlık Barışı uygulandığında, dağ fare doğurmuştu. Gelen para, umulanın yanında devede kulak mesabesinde idi. Bir de Ali Türkan adında, kim olduğu ve ne yaptığı anlaşılamayan bir medyatik figür ortaya çıkınca, barış kadük oldu. Oysa o tarihte bir panelde BDDK başkanının ağzından "Sadece bir kuzey Avrupa ülkesinde T.C. vatandaşlarına ait 60 milyar dolar var" sözünü duymuştum. Bir ülkede bu kadar varsa, "Yurt dışında Türklere ait 200 milyar dolar var" sözü de gerçek olabilir diye düşünmüştüm. Ama varlık barışından gelen para 10 milyar dolar bile olmayınca hayret ve hayal kırıklığını bir arada yaşadım. "Yahu devlet hesap sormayacağım diyor, vergi filan da istemiyor, üstelik kriz sarsmaya başlamış; bu adamlar paralarını niye getirmezler ki ülkelerine" diye düşündüm. *** Mali müşavir ve hukukçuları dinlediğimdeyse, çıkan yasanın muğlak yönleri olduğunu, birçok para sahibinin de bu yüzden parasını getirmeye çekindiğini anladım. Barış yasasının içi tam dolu değilmiş kısacası... Aylardır dinlediğimiz IMF polemiğinin temel argümanı ne? Türkiye'nin küresel krizde dışarıdan kaynak bulamayacağı, dolayısıyla IMF'nin vereceği 25-30 milyar dolar krediye ihtiyacı olduğu... Halbuki ikna edici bir varlık barışı ile bu kaynağın ülkeye -kalıcı olarak- gelmesi mümkün... Hükümetin ve bürokrasinin pragmatik davranması lazım; zira bu paralar, eğer tam ve berrak güvence verilmezse ilanihaye gelmez.