Yeryüzüyle el sıkışmamış bir hayat...

Gerçeklikle olan bağın kopmaması için insanın idrakinin, kavrayışının ve hislerinin açık olması lazım. "Hayat'tan kopuk bir hayat", fikri insicamı kaybolmuş, refleksif tepkiler veren basmakalıp bir insan profili çıkartıyor ortaya... Bu ülkenin dogmatik eğitim sisteminin yıllardan beri ürettiği gibi... Özgürlükler, insanların ve toplumların gelişmesindeki başlıca unsur... Eğitim de toplumun gelişimini destekleyen ve kalıcı hâle getiren en önemli katkı. En azından gelişmiş toplumlarda öyle... Gelin görün ki Türkiye'de bu işleyiş tepetekla olmuş halde. Mesela Amerika'da, mesela İngiltere'de insanların eğitim düzeyleri düştükçe faşizan, ayırımcı tepkiler, başkasının özgürlüğünü reddeden tavırlar artıyor. Benim ülkemde ise reddedici, ötekileştirici, buyurgan tavırlar insanların eğitim seviyesi yükseldikçe artıyor. *** "Baş örtüsü yasağı kalkmalı mı" sorusu soruluyor insanlara... Toplumun % 70'e yakını "kalkmalı" derken, üniversite mezunlarına sorulduğunda oran %50'ye geriliyor. Özgürlüklerin genişlemesinde öncülük yapması beklenen "eğitimli insanlar", bireysel tercih ve inanç özgürlüğünü yok sayan bir yasağa verilen tepkide toplumun gerisinde kalıyorlar. Sorsanız o eğitimli insanlara, şunu diyeceklerdir: Toplum cahil, tehlikeyi görmüyor; oysa biz "irtica" tehlikesini gördüğümüz için bu yasağı savunuyoruz! Aynı tablo -mesela- özelleştirme için de mevcut: Eğitim seviyesi yükseldikçe özelleştirmeyi reddedenlerin oranı dramatik biçimde artıyor. Gerçi orada da "eğitimli" insanlar "cahil" halkın göremediği "ekonomik işgal(!)" tehlikesini seziyorlar tabii ki! *** Demek ki Türkiye'de eğitim sistemi iyi çalışıyor! Şaka yapmıyorum... Sistem ne kadar çok eğitirse "rejim tehlikede" bilinci de o kadar yükseliyor! Dogmatik eğitim sistemimiz "uyanık bekçiler" yetiştiriyor! Uyanık ama gerçeklerden, değişimden, dünyadan kopuk "bekçiler"... Ahmet Sağırlı'nın kulakları çınlasın. "Ben olsam çocuğum için okul seçerken nasıl en az zarar görür diye düşünürdüm" diye yazmıştı. Düşünce yerine dogma, anlama yerine reddetme öğreten bir sistem... Ve dünyayı ıskalayan ama "eğitimli" insanlar. Mehmet Altan ne kadar veciz ifade etmiş: Yeryüzü ile el sıkışmamış bir hayat, cılız bir hayattır.