IMF ve yürüttüğü politikalar ile Ak Parti iktidarının ekonomiye bakışlarının farklı olduğu hepimizin mâlûmu. Hatta ilk zamanlarda hükümetin bir kısım üyeleri IMF'ye posta koyuyorlardı. Sonra ayaklar suya erdi, kuyruğun IMF'ye bir kere kaptırılmış olduğu görüldü. Yani iyi geçinmekten başka çare yoktu. Zıtlaşma ve IMF'ye meydan okuma bitti ama, hoşnutsuzluk iki taraf açısından bugüne kadar devam edegeldi. 4. gözden geçirme birkaç ay bekledikten sonra sonuçlandı, şimdi de 5. gözden geçirmenin sonucu ve yazılacak niyet mektubu merakla (biraz da endişeyle) bekleniyor piyasa tarafından. Görünürde uyum var ancak gönül rızası ile olmadığı kesin. Hükümet ile IMF'nin durumu, sevmediği komşu çocuğu ile, annesinin zoruyla iyi geçinen, ama her fırsatta da onu kötüleyip şikayet eden evin oğluna benziyor. Vergi barışında elde edilen gelir IMF'nin tahmininden yüksek çıkınca "morardılar" diyen bakanımızın haleti ruhiyesi bunu çok iyi özetliyor. Bir gözden geçirebilseler IMF taraftarı olduğum zannedilmesin. Rahmetli Özal yıllarca Türkiye'den içeri sokmadığı IMF'ye Türkiye'nin, basiretsiz yöneticiler yüzünden mahkum olacağını söylerken kehanet yapmıyordu. Bugünkü hükümetin, IMF dayatmalarından hoşnut olmaması da normal. Ancak, öyle veya böyle, Türkiye, imzaladığı stand-by anlaşmalarıyla birkaç yıldır ekonomik olarak yakın gözetime girmiş durumda. Üstelik de, yapılması hakikaten elzem olan bir çok yasa değişikliği de ancak IMF dayatınca gerçekleşebildi. Enflasyon mücadelesi, bütçe disiplini, kamunun küçülmesi gibi tedbirleri keşke onlar dayatınca değil de çok önceden alabilseydik. Ama yöneticilerimiz radikal tedbirler alıp uçuruma giden ülke ekonomisini kurtarmak yerine "yelken kurutmayı" seçince iflas noktasına geldik ve IMF'nin kucağına oturduk. Hem de öyle bir oturuş ki, aldığımız borç onların toplam kredilerinin neredeyse dörtte biri. Dolayısıyla şu anda direnmek, rest çekmek filan beyhude çabadır. Kaldı ki, IMF'nin dayattığı düzenlemeler de bu ülkenin yozlaşmış ekonomisini hale yola koymak için elzem. 5. gözden geçirmenin şartları nedir: Sosyal güvenlik yasalarının( SSK, Bağkur, İşkur) meclisten geçmesi. Kim bu yasal düzenlemelerin gereksizliğini iddia edebilir ki. IMF'nin gözden geçirmeyi tamamlaması, niyet mektubunun yazılarak Washington'a gönderilmesi ve nihayetinde 500 milyon USD'lık kredinin (SDR) serbest bırakılması piyasa için önemli. Krediden dolayı değil. Yerli veya yabancı piyasalar için IMF onayı, bir bakıma ekonominin yolunda olduğunun güvencesi. Beğenmesek de böyle. Onun için zorla da olsa hükümet bir müddet daha sevmediği komşu çocuğu ile zoraki de olsa uyumlu gitmek zorunda. Son dakika: Çukurova ve Kepez'in sözleşmelerinin iptali piyasanın günlük hareketini çok etkilememekle birlikte önümüzdeki günlerde gündemi meşgul edecektir.