Astığımız adamlar!

Bazı çığlıklara ve yürekten fışkıran isyanlara karşı hissiz kalabilmemiz için "taş kalpli" olmamız gerekir... Aşktan, sevgiden, insanlıktan nasibini alamamış, bu toplumda kalbinin en derinliklerinde yumruk gibi kötülük yumağı bulunan insanlar "duygusuz" sınıfın müdavimleridir... Doğrunun yanında olamadıktan sonra, sele kapılıp çırpınmadıktan sonra, yaşamın ne değeri var? Bir el uzatmayı, bir gülümsemeyi esirgediklerimizin, gözleriyle bile anlatmak istedikleri sözcükleri, anlamamak için, neden başımızı başka taraflara çeviririz? Farklı kimlikler Türkiye'deki gerçekler malûm... Kuvvetli olan, zayıfın canına okur... Lüks otellerin şadırvan bölümlerinde sofra kurup "caka satanlar" pazarlarda akşamüzeri atık sebze toplayıp, aş kaynatma; kırık sandık parçaları bulup soba yakma telaşındakilerin dertlerine, ortak olabilirler mi? Ayrı dünyaların insanlarını, aynı çatı altında toplayan kaç lider var tarihte? Kuştüyü yastıklara baş koyanlar; her gün bir anne şefkati, bir dost göğsüne muhtaç insanları anlayabilecek düşüncede olabilir mi? ZORLA GÜZELLİK OLMUYOR Ersun Yanal bu memlekette, kendini çoğunluğa sevdirememiş birisidir... Futbolla ilgilenenlerin, biraz kıskançlık, biraz da kendi içine kapanık buldukları bu teknik adam, çağın gereçlerini bilgi gelişiminde kullanırken bile alay konusu edilmiştir... Neymiş efendim, bilgisayar verileri ile futbol nasıl öğretilirmiş... Onun dünyası, bazılarına göre hayal dünyasıymış... Milli Takımın başına getirilmesi hataymış... Aldığı para harammış... Mış mış da mış... Yenilik peşinde koşan birisini, örümcek düşünceler içinde harcama sebebimiz, işte bu kadar basit bu ülkede... BEKLENEN BUYDU ZATEN O Ersun Yanal, düne kadar Trabzon gibi, futbolu çok iyi bilen ve seven bir şehirde, cesaretle mesleğini sürdürme adına çok fedakarlıklar yaptı... Bazı acı sözleri sineye çekti... 23 yeni adamla, şampiyonluğu son ana kadar kovalayan bir takım kurdu... Ama ne oldu? Bir Sivasspor yenilgisi üzerine kurban edildi... Kimse, 23 yeni adamı kaynaştırıp, son ana kadar şampiyonluk kovalar hale getiren Ersun Yanal'a bu gözle bakmadı, bakamadı... KİMLERİ HARCAMADIK Kİ? Zamanında, Şenol Güneş'in "Dünya 3.sü" yaptığı takımı değil, hocamızın saçı ve imajı ile vakit geçirmiş bu milletin, Ersun Yanal'ın bilgisayarı ile alay etmesi normal değil midir?... Lucescu'yu, Mustafa Denizli'yi, Daum'u şampiyon apoleti ile kovan anlayışın olduğu ülkede, tabii ki Ersun Yanal'a tahammül edilemez... Başarıyı günlük dozajda kanıksamışların, ağır ağır tedaviye cevap vermeleri beklenebilir mi? Çünkü sabırsızlığı marifet sayan bizler, saygıyı ve sevgiyi de bir çırpıda bozuk para gibi harcamayı kolay zannederiz... İşte esas tamir edilmesi gereken mesele de, bu değil midir? Ama gelecek için cesaretle yatırım ve fikir jimnastiği yapanların kıymeti; bugün bilinmese de, gelecek, onların düşünceleri doğrultusunda, hep karşımıza dikilecektir... >> Sizi şampiyon yapmazlar (mı)? Sivasspor Başkanı Mecnun Odyakmaz, Antalspor'u, biraz da hakemin yardımı ile (Hüseyin Göçek, Ali Zutuni'yi 84. dakikada haksız ikinci sarı karttan oyundan atmıştı) yendiği maçın hemen sonrasında, ekranların karşısına geçip "Bizi şampiyon yapmazlar' diye saçma sapan bir beyanat vermişti... Aslında kimse bu sözlerin zamanını ve anlamını çözemedi... Hiç gerek yokken... Hiç yeri değilken... Maksat muhabbet olsun (!) diye mi söylendi, onu da anlayamamıştık... Aslında "Bizi bu sene şampiyon yapmazlar" yerine "Bizi bu ligde, engellemeye kalksalar da, koşa koşa şampiyon olacağız" demeliydi... Demedi... Ama sahadaki futbolcular, ne teknik direktörleri Bülent Uygun'un, Laila benzetmesini, ne kulübe dağıtmasını ve ne de başkanları Odyakmaz'ın "Bizi şampiyon yapmazlar" ağlamasını dert edindi... Bilek gücüyle, yürek zenginliği ve hedefe kilitlenmeleriyle şampiyonluğa koşar adım gidiyor... Böyle takıma can kurban... Başka ne diyelim... Demek ki; bazen büyüklerin sözünü dinlememek işe yarıyor herhalde!