Böyle mi olacaktı?

Aman, aman, aman... Off... Off... Off... Dün Kadıköy'e sağlam gittik, yarım adam döndük... 50 bin müthiş taraftarın ıslıklarından sağır, yaktıklarından duman altı olduk... Bu maçı "Kader 90 dakikası" kabul eden tribünler, güçlerini gösterdi, vazifelerini mükemmel yaptı.... Onlar 4 yıldızı hak ettiler... Ya sahadakiler?  F.Bahçe ilk 15 dakika Feyenoord'un üzerine öyle bir çullandı ki, Allah Allah... Adamlar Türkiye'ye geldiklerine pişman oldu... Her an, her dakika gol beklentisi 20 dakika sürdü... Saman alevini andıran F.Bahçe atakları, Washington'un ayaklarında ve kafasında kaybolup gitti... Ve ilk yarım saat dolduğunda Feyenoord, "Durun yahu... Siz bizi ne sandınız?" deyip sazı eline alıverdi... Bu defa rakibin her atağında küçük dilimizi yutacak gibi olduk... 3 gol fırsatı şükürler, dualar arasında kaybolup gitti...  Lorant'ın her maçta yaptığı piyango çekilişi bu defa ilk 11 için Johnson'a vurmuştu... Herkes "Nasıl olur" gibi bu saçmalığı tartışırken, görüldü ki Ganalı olmayınca iş başa düşüyor... Nitekim F.Bahçe'nin erken yorulmasındaki tek neden Johnson'un yokluğuydu... Bir de Washington'un ağır hareketleri, başta Ortega olmak üzere Serhat'ı ve Revivo'yu oyundan düşürdü... Ama tribünlerin büyük coşkusu sarı-lacivertli futbolculara her dakika doping etkisi yaptı... Fakat, ilk yarıda ne sevinç ne hüzün kapladı Kadıköy'ü...  Feyenoord ilk yarıda skor avantajına sığınırken, ikinci yarıda daha atak futbola döndü... Ve o ilk maçın şeytan çocuğu Ono aynı yerden aynı golü atınca Kadıköy başımıza yıkıldı... Bunca emek, bunca vaat, bunca güzellik silinip gidiverdi... Hele tribünler birden kimlik değiştirip, F.Bahçe'nin ceza alması için her türlü taşkınlığı yaptı... Yazık oldu ümitlere... Yazık olduğu emeğe, zahmete... Ve yazık oldu Şampiyonlar Ligi hayâline... Beklentilerimiz dopdoluydu, yok oldu... Oysa böyle mi olacaktı?