Buruk mutluluk

Yooo... Taraftarlık böyle olmaz. Tribünlere "Ultra aslanlar" yazıp reklam yapmak değildir taraftarlık. Taraftar takımıyla nikahlıdır. "İyi günde, kötü günde" beraberliktir. Sevgi ve saygının hep devam etmesidir aşk. Avrupa'yı titretirken, "G.Saraylı'yım" diye böbürlen... 7 puan kaybeden takımı boşa. Oldu mu ya? *** Olimpiyat Stadı'nda böylesine rahat gidildiğine şahit olmamıştık. Yollar boş, tribünler boş. Taraftarın aklı sıra protesto ettiği G.Saray, dün karşısında lokum gibi A.Sebat'ı devirirken; buruk, kırık ve isteksizdi. Orta sahayı geçmemeye sanki yeminli bir rakip, ilk 45 dakikada sadece iki defa, o da etkisiz, G.Saray kalesine zar zor gelebildi. Tek santrfor ve 10 savunma adamlı futbol anlayışıyla Olimpiyat Stadı'nda bir çirkinlik tablosu çizen A.Sebat'n bu ligde işi zor. Öylesine aciz futbol mantığı içinde yaralı, morali bozuk G.Saray'a bile kafa tutamıyorlarsa, vah ki vah. *** Rakibi cezasahasına hapseden G.Saray oyun disiplinini bir kenara bırakıp, paldur-küldür A.Sebat kalesini ilk dakikadan itibaren ablukaya aldı. Gol nasıl olsa gelecekti. Ama o gol, hakem Zafer Önder İpek'in Hakan Şükür'e dokunulmadan düdük çalmasıyla ivme kazanınca, De Boer'in klas vuruşuna gölge düştü. Kalelerini adeta tahta tüfekle savunurcasına cengaver görünüşlü A.Sebat defansı, böyle hileli golle teslim bayrağını erkenden çekiverdi. G.Saray'ın ilk devreyi farklı kapatmamasında en büyük faktör Hasan Şaş'tı. Terim'i gerçekten kutlamak gerekir. Ne için mi? Hasan'a olan sabrı için. İkinci yarı onun yerine giren Bratu, daha ilk pozisyonda Arif'i golle buluşturdu. İkinci buluşmasında da fileleri kendisi havalandırdı. Çalımsız, gösterişsiz ama futbolcu budur işte. 3-0'ın rahatlığı G.Saray'da eski hastalığı geri getirdi. Tam sazı eline almışken, tam sazın teline vuracakken; A.Sebat yürüye yürüye sayılarını buluverdi. Bu takımdan goller yemek, G.Saray'ın maçtaki en büyük ayıbıydı.