San­ço Pan­ço­lar...

Al­çak gö­nül­lü­lük süs­tür... Fa­kat ha­yat­ta, on­suz da­ha ba­şa­rı­lı olu­nur..." Ta­bii ki, sev­gi ve say­gı gör­mek is­te­yen in­san­la­rın al­çak gö­nül­lü ol­ma­sı, bi­rin­ci pren­sip ola­rak gö­zük­se de, bi­zim ül­ke­miz­de, is­tis­ma­ra en açık ki­şi­ler, hep on­lar ol­muş­tur... Rız­kı­nı, ek­me­ği­ni pay­laş­mak üze­re, içe­ri bu­yur edi­len­le­rin, ev sa­hi­bi­nin ek­me­ğiy­le oy­na­ma­sı­nın en ge­çer­li ol­du­ğu şu gün­ler­de, ça­re­siz­li­ğin pen­çe­le­ri­ne ta­kıl­mış­la­rın hâ­lâ da­ha al­çak gö­nül­lü ol­mak­tan "şe­ref" duy­ma­la­rı da, o ka­dar yan­lış­tır... *** Her za­man söy­le­riz... Spor ya­zar­lı­ğı, bu ül­ke­de ya­pıl­ma­sı en ko­lay gö­rü­nen mes­lek­tir... Kim­dir bu gü­ze­lim mes­le­ği, pa­zar­da may­da­noz, pı­ra­sa sat­mak ka­dar ba­sit­leş­ti­ren? Tek ke­li­mey­le biz­ler... Ya­ni spor ba­sı­nı­nın dı­şın­da en ufak bir ge­li­ri ol­ma­yan, evi­ni, aşı­nı, bu mes­lek sa­ye­sin­de, ge­le­ce­ğe ta­şı­yan biz­ler... Kıs­kanç­lık ne­dir bil­me­yen biz­ler... Otur­du­ğu kol­tu­ğu, al­tın­dan çe­ki­len biz­ler... Mes­lek da­ya­nış­ma­sı­nı yıl­lar­dır ku­ra­ma­yan, ke­net­le­ne­me­yen biz­ler... Mes­lek­taş­la­rı­nın kes­kin bal­ta­la­rı ile bir ka­vak gi­bi dev­ri­len biz­ler... Ha­ni, "Taş da yu­mur­ta­nın üs­tü­ne düş­se, yu­mur­ta da ta­şın üs­tü­ne düş­se, olan yi­ne yu­mur­ta­ya olur" mi­sa­li, her zor­lu­ğun al­tın­da ka­lan biz­ler... *** Eko­no­mik kri­zin dün­ya­yı vur­du­ğu şu gün­ler­de, med­ya sek­tö­rün­de duy­du­ğu­muz, bil­di­ği­miz tek ça­re ola­rak gö­rü­len "ça­lı­şa­nı azalt­ma" for­mül­le­ri, du­dak uçur­tan bü­yük­lük­te de­vam eder­ken, spor med­ya­sı­nın da bun­dan bü­yük na­sip al­ma­sı üzün­tü ve­ri­ci... Bil­has­sa te­le­viz­yon ka­nal­la­rı­nın gö­zü­nün ya­şı­na bak­ma­dan, bu mes­le­ğin ger­çek de­ğer­le­ri­ni bir bir har­ca­ma­la­rı, hiç de hoş ol­ma­yan tab­lo­lar kar­şı­mı­za çı­kar­mak­ta­dır... Et­ra­fı­mız­da ar­tık mut­suz­lu­ğun ben­li­ği­ni sar­dı­ğı dost­la­rın bol­lu­ğun­da, ko­vul­duk­la­rı yer­le­re, ta­sar­ru­fu unu­tup cö­mert­çe işe al­dık­la­rı ile ha­va atan, bir an­la­yış hâ­kim ol­mak­ta­dır... İş­te ek­ran­lar­da­ki yo­rum­cu­lar... Tek­nik di­rek­tör­lük ka­ri­ye­rin­de ba­şa­rı­yı ya­ka­la­ya­ma­ma­sı­na rağ­men, çe­ne­si­nin kuv­vet­li ol­ma­sı ve o ken­di­si­ne ya­kış­tı­rı­lan tip­le­me­nin ürü­nü ola­rak, her­ke­se ça­lım atan bir Rıd­van Dil­men... Onu din­ler­ken "Ne ka­dar da çok bi­li­yor, her şey­den ha­be­ri var, her de­di­ği çı­kı­yor" gi­bi pe­şin hü­küm için­de­ki­le­rin, bir de, o söy­le­dik­le­ri­ni ve yaz­dık­la­rı­nı da­ha son­ra de­ğer­len­dir­me­si ve ne­re­dey­se bir ga­ze­te­nin spor ser­vi­si­nin top­lam üc­re­ti al­ma­sın­da­ki "hak edi­şi" süz­geç­ten ge­çir­me­si ge­re­kir... Ay­da 60 bin YTL alan bu yo­rum­cu, haf­ta­da bir kaç sa­at­lik ko­nuş­ma­sıy­la en ko­lay şe­kil­de kö­şe dön­mü­yor mu? *** Ser­gen fut­bo­lu bı­ra­kı­yor, ay­da 30 bin YTL'ye yo­rum­cu... Ha­kan Ün­sal fut­bo­lu bı­ra­kı­yor ay­da 25 bin YTL'ye yo­rum­cu... Ah­met Ça­kar, dok­tor­lu­ğu, ha­kem­li­ği eli­nin ter­siy­le itip ay­da 30 YTL'ye yo­rum­cu... Ve son ola­rak da Ha­kan Şü­kür, ye­şil sa­ha­lar­dan ek­ran kar­şı­sı­na ge­çi­yor ve ay­da 60 bin YTL'ye yo­rum­cu olu­yor... Yan­lış an­la­şıl­ma­sın... Hiç­bi­ri­si­nin pa­ra­sın­da gö­zü­müz yok... Ama her­ke­sin aşa­ğı­la­dı­ğı ve ko­lay gör­dü­ğü bu mes­le­ğin, te­pe­den in­me içi­mi­ze da­lan­la­ra ta­nı­dı­ğı ran­ta ba­kın... Bir ta­raf­tan ta­sar­ruf adı al­tın­da ger­çek mes­lek er­bap­la­rı ka­pı dı­şa­rı edi­li­yor, bir ta­raf­tan da iş­ten atı­lan­la­rın on ka­tı ma­aş­la isim­le­ri­ni baş­ka alan­lar­da ka­zan­mış­la­ra ku­cak açı­lı­yor... Ha­ni de­miş­ler ya, "Ko­nu­şu­lan se­vinç­ler, iki kat olur... Ama pay­la­şı­lan bir acı, ya­rı ya­rı­ya iner" Biz­ler de, mes­le­ği­mi­zin ar­tık ger­çek kim­li­ği­ni yi­tir­di­ği­ni ve pi­ya­sa şart­la­rı­nın, rey­ting an­la­yı­şı­nın kur­ba­nı ol­du­ğu­nu ka­bul­len­mek zo­run­da bı­ra­kı­lı­yo­ruz... Ama "Don Ki­şot ol­mak için yo­la çı­kan pek çok in­sa­nın, evi­ne San­ço Pan­ço ola­rak dön­dü­ğü­nü" geç­miş­te biz­ler, çoo­ok gör­dük, çoo­ok ya­şa­dık...