Tek ayak­lı kah­ra­man­lar

Kal­leş­lik­ten baş­ka dü­şün­ce­le­ri ol­ma­yan­la­rın dö­şe­dik­le­ri ma­yın­la­rın, bi­rer ba­cak­la­rı­nı al­dı­ğı yer­den ge­li­yor on­lar... Ki­mi­si­nin tes­ke­re­si­ne 7 gün kal­mış... Ki­mi­si ilk, ki­mi­si son ope­ras­yo­nun­da vü­cu­dun­dan ve bey­nin­den bir şey­le­ri bı­rak­mış dağ­lar­da... Ça­kı gi­bi de­li­kan­lıy­ken, kol­tuk değ­nek­le­ri­nin yar­dı­mı ile yü­rü­ye­bi­len, ha­ya­ta küs­müş­lü­ğün psi­ko­zu­na gir­miş ço­ğu... Ama im­dat­la­rı­na fut­bol ye­tiş­miş... Bir bak­mış­lar ki; sırt­la­rın­da mil­li for­ma, kol­la­rın­da ka­ned­yen­ler, fut­bol to­pu­na hük­me­di­yor o tek ayak­lı­lar... *** Çan­ta­la­rın­da te­ki ol­ma­yan kram­pon, eşi ol­ma­yan el­di­ven­le ge­li­yor­lar so­yun­ma oda­la­rı­na... Sı­ra sı­ra pro­tez ba­cak­la­rı­nı çı­ka­rıp, o ma­yı­nın, o kal­leş­li­ğin vu­ra­ma­dı­ğı di­ğer ayak­la­rıy­la, den­ge­siz de­ğil, ko­şar adım çı­kı­yor­lar sa­ha­ya... Ar­tık on­lar, Şır­nak, Cu­di, Ga­bar Dağ­la­rın­da­ki ka­dar ce­sur... Bir fark­la... Kar­şı­la­rın­da kal­leş­ler top­lu­lu­ğu de­ğil, tek kram­pon­lu, tek kol­lu ra­kip­ler var ar­tık... Ka­fa­la­rın­da ise yi­ne ka­zan­mak var... O tek ayak­la­rı­na rağ­men "Be­nim hiç­bir şe­yi­mi bu gü­ne ka­dar en­gel­le­ye­me­di" gü­zel dü­şün­ce­le­ri için­de, bu ül­ke­nin ba­şa­rı­sı için, ma­yın­lı yol­lar­dan, ye­şil sa­ha­la­ra koş­muş bir ta­kı­mı al­kış­lı­yo­ruz şim­di... Am­pu­te Mil­li Ta­kı­mı­mı­zın An­tal­ya'da baş­la­yan ve ilk ma­çı­nı Fran­sa'ya kar­şı 3-1 ka­za­nan as­lan­la­rı­nın bu gün­ler­de des­te­ğe, öv­gü­ye ve ha­be­re öy­le ih­ti­ya­cı var ki... Lüt­fen bu­gün, ya­rın ve öbür gün TRT 3 te­le­viz­yo­nu­nun kar­şı­sı­na, bir ih­ti­mal otu­ru­nuz... Çün­kü Fut­bol Fe­de­ras­yo­nu res­mi si­te­sin­de bi­le be­lir­til­me­si­ne rağ­men, nak­len ve­ril­me­yen maç­la­rı bel­ki iz­le­ye­mez­si­niz... Bu ayıp ki­min­se, ya­zık­lar ol­sun... Ama siz, eli­niz­den fıs­tık ve çe­kir­de­ği de­ğil, men­dil­le­ri­ni­zi ek­sik et­me­yi­niz yi­ne de... >> Ulu­bat­lı Mus­ta­fa! "Bu ül­ke­de, göğ­sü­nü eleş­ti­ri ok­la­rı­na en faz­la açan ki­şi be­nim." Mus­ta­fa De­niz­li'ye ait bu söz­ler... En ya­kın­la­rı, hat­ta bir za­man­lar ya­zı yaz­dı­ğı ga­ze­te­de­ki kö­şe ar­ka­daş­la­rı­nın ön­der­li­ğin­de ku­ru­lan "Eleş­ti­ri or­du­su­nun" kar­şı­sın­da ayak­ta ka­la­bil­me­yi müt­hiş be­ce­ren bir tek­nik di­rek­tör De­niz­li... Ona "Kor­kak" tak­tik us­ta­sı (!) di­yen­ler, Türk fut­bo­lu­na ofan­sif an­la­yı­şı inat­la yer­leş­ti­ren ve ka­fa­sın­da­ki oyun şab­lo­nun­da "be­ra­ber­li­ği" al­fa­be­nin "Z" har­fin­den son­ra bi­le dü­şün­me­yen bi­ri­si­ne ya­pı­lan hak­sız­lı­ğa, biz bi­le is­yan eder ha­le gel­dik... Ya De­niz­li ne yap­sın? HHH Be­şik­taş'ın her za­man övün­dü­ğü Nev­zat De­mir Te­sis­le­ri'nin dış mü­kem­mel­li­ği­nin göz bo­ya­ma­sı­nın ya­nı sı­ra, Mus­ta­fa De­niz­li'nin ilk el at­tı­ğı çö­züm ne bi­li­yor mu­su­nuz? Fut­bol­cu­la­rın yat­tı­ğı ya­tak... 90 x 190 ebat­la­rın­da­ki ya­tak­lar­da kı­pır­da­ma­dan yat­mak zo­run­da bı­ra­kı­lan oyun­cu­lar, şim­di çift ki­şi­lik ya­tak­lar­da ya­yı­la ya­yı­la ya­tı­yor... Du­şa gi­der­ken, fi­ya­ka­lı fa­yans­lar­da, kram­pon­lu ayak­ka­bı­lar­la yü­rü­mek­te zor­la­nan o fut­bol­cu­la­rın, dü­zel­ti­len ze­min­ler­de ar­tık düş­me ih­ti­ma­li yok... Bun­lar ko­mik bel­ki ama göz­den ka­çan önem­li de­tay­lar... İş­te De­niz­li bu... Yıl­la­rın bi­ri­ki­mi­nin tüm ba­şa­rı apo­let­le­ri­ni om­zun­da ta­şı­yan ki­şi­yi eleş­ti­rir­ken ve "Kor­kak" de­ni­lir­ken, hak­sız­lı­ğa or­tak ol­ma­mak ge­re­kir... O "Ulu­bat­lı" gi­bi, ok­la­rın ko­lay de­vi­re­me­ye­ce­ği bi­ri­si de­ğil­dir ki... "Pı­rıl pı­rıl bir gök­ku­şa­ğı­nı gör­mek için, ön­ce yağ­mu­ru ya­şa­mak ge­re­kir" Ta­bi­i, Be­şik­taş'ta ki de­ği­şi­mi yok sa­yan­lar için, de­ğil­dir bu ger­çek­ler...