Unutulmaz... Unutulmaz...

"Bir günde padişah olmadık... Bir günde tahttan inmeyiz..." Tribündeki bu pankart, G.Saray'ın son 4 muhteşem yılının iki satırda özetiydi... Bu takım gerçekten, sevenlerine verebileceği bütün mutlulukları tattırmış, onların başlarını futbol arenalarında hep dik tutmuştu... Bu takım, sadece kendi taraftarını değil, Türkiye'deki herkesi nice geceler sevinçten sokaklara dökmüştü... O yüzden bu takımın hakkı kolay ödenmez... Bu takıma herkes hakkını helâl etmeli... Ve bu takımı hiç kimse unutmamalı...  Türk insanına Hagi gibi asla gönlümüzden çıkaramayacağımız bir ustayı takdim eden Cimbom, bu büyük oyuncunun son maçında ona en güzel hediyeyi şampiyonlukla değil, galibiyetle sundu... Rakip Trabzonspor olunca, bu farklı galibiyetin önemi daha da anlamlılaştı... Hagi birbirinden nefis golleriyle adını sevenlerin yüreklerine bir döğme gibi işledi... Giden sadece Hagi değildi ki... Emre de son maçında gerçek bir aslan gibi savaştı... G.Saraylı futbolcuların kulakları, kenardan gelecek F.Bahçe'nin yiyeceği gollere endeksliydi... Samsunspor'un attığı gol, tribünleri ve futbolcuları öylesine kamçıladı ki; giden bir şampiyonluk sanki yeniden yakalanmış gibiydi... F.Bahçe'nin beraberlik golü duyulduğunda ise hem tribündekiler, hem de sahadaki futbolcular en yakınını kaybetmişçesine yıkıldı...  İlk devredeki 3 gol, maç öncesi hedeflenen bir neticeydi ama, bütün hesap Samsun'a endeksli olduğundan, bir türle sevince dönüşememişti... İkinci yarı başladığında, Lucescu'nun taktiği değil, tribünlerin uyanıklığı düdükle beraber hayata geçirildi... Maçı geciktirmek bahanesiyle tribünden yağan konfetilerin toplanması dakikalarca sürdü... Maksat, karşılaşmayı F.Bahçe maçından geç bitirmekti... 15 dakikalık rötarın ardından, o bir daha izleyemeyeceğimiz Hagi yine sahne aldı... Serkan'a attırdığı golün pasını ondan başka kim verebilirdi ki?.. İşte bu Hagi dün gece maçın her dakikasına imzasını attı. Her şuta, her pozisyona öpücük kondurdu... Biz bu Hagi'yi nasıl unutacağız Allahaşkına... G.Saray, Samsun'a muhtaç olduğu koca bir lig mutluluğunu her ne kadar yakalayamasa da Hagi'yi Türk sporseverine muhteşem bir şekilde son defa takdim etti... Bu yüzden G.Saray'a teşekkür etmek boynumuzun borcudur... Şampiyonluğun kaçması mı, Hagi'nin uçması mı? Bizce ikincisi daha acı...