Yazık değil, beklenen oldu

Ligdeki ters pikenin aksine UEFA'da kanatlanıp uçmak isteyen Beşiktaş, ne yazık ki, bunu da beceremedi... Oysa ortam güzeldi... Taraftarı bu sezon ilk defa böylesine omuz omuzaydı... Üstelik kadronun en iyisi sayılacak onbiri de sahadaydı... Ama olmadı işte olmadı... *** Defans ve orta alan bloğunu kalabalık tutma anlayışındaki Valencia, 3-2'lik skorun avantajı ile telaşlı Beşiktaş'ı kalesinin uzağında durdurmayı prensip edinmişti... Ama İspanyollar Beşiktaş'a çullanırken de sanki takım olarak siyah-beyazlı kalenin dibinde bitiyorlardı... Onların aradığı bir gözdü... 12. dakikada İbrahim onlara iki göz verdi! Beşiktaş'ın kendini yıllardan beri bir türlü toparlayamayan dağınık adamı, defanstaki son adam oluşunu unutup, bir çuval inciri berbat etti... Oysa bir milli futbolcunun asla yapmayacağı hata ile kariyerinin hep çıraklıkta kalacağını ispat etti İbrahim... Sebep olduğu o yanlışlık, Beşiktaş'ı temelinden sallayan 7 şiddetindeki deprem oldu... *** Erken yenilen gol, siyah-beyazlıları hırsa getirse de koca ilk 45 dakikada üç gol pozisyonu dışındaki güzellikten başka bir lezzet alamadık... Pancu, Sergen ve Tayfur'un kaçırdıkları, 'Ahlar - vahlar' arasında hevesimizi de alıp götürdü... Orta sahanın en güvenilir ismi Giunti'nin haftalar süren top özlemi onun eski klasında olmaması yüzünden Beşiktaş adeta 10 kişi oynuyor gibiydi... Lucescu, ikinci yarıya Giunti'ye tahammül edemeyerek Ahmet Hassan'ı sahaya buyur etti... Ahmet Hassan'ın 46. dakikada kaçırdığı gol, klasına hiç yakışmayan topla ilk buluşması oldu... İkinci yarıda tek kaleye dönen maçta, top Valencia filelerine girmemek için inat ediyordu sanki... *** Valencia'nın disiplinli saha ve futbol anlayışını dünkü Beşiktaş'ın yıkması ayıp olmaz mıydı? Ligin hacı ağa takımı Beşiktaş, orada hep cepten yerken UEFA'da son noktayı koyup, hem taraftarının hem de ülkenin hevesini yarı yolda bıraktı... Zaten son haftaların savruk Beşiktaş'ından bizim de çok şey beklememiz haksızlıktı aslında...