Asıl tehlike

Gözlem ve tecrübeye dayanan mantıksal pozitivist bilim anlayışından ve hür disiplinin kendi metodoloji sisteminden vazgeçmemiz elbette söz konusu olamaz. Ne var ki, Einstein'ın İzafiyet görecelik teorisi ve Kuvantum fiziğinin açılımları, mantıksal pozitivizmin kesinlik, mutlaklık ve maddeci evrensellik iddialarını çürütmüştür.. Aydınlarımızın ve özellikle bilim adamlarımızın, entellektüel etkinliklerde ve bilimsel çalışmalarda bu nüansı mutlaka dikkate almaları gerekir.. Bilimsel çalışmalarla elde ettiğimiz bilgiler modern hayat ve pratikte başımızı döndürecek kadar işimize yarıyabilir.. Ancak bu bilgileri kesin ve mutlak bilgiler olarak kabul etmemiz, düşünce sistematiğimizi dogmalara, kalıplaşmış ön yargılara bağlar. Asıl tehlike buradadır. Batı bilim dünyası 20. yüzyılın başından beri bu tehlikeyi gördü.. Aklın ve pozitivist bilimsel düşüncenin ötesinde de bir bilgi alanı olduğu kabul edildi. Mutlaklık ve kesinliğin bir inanç konusu olduğu, bilimsel bilgilerin ise sınırlı bir paradigma olarak kalacağının ve kesin olmayacağının artık Türk bilim çevrelerince de anlaşılması gerekir. Bu gerçek anlaşılmadıkça toplumsal huzura, uzlaşı ve barış iklimine kavuşmamız mümkün olmayacak.. Eleştiri dozunda kalması gereken düşünceler, yerini karşılıklı suçlamalara toplumsal kavgalara bırakıyor.. Elli küsur yıldır demokrasiyle kalkıp demokrasiyle oturduğu halde hâlâ özgürlükleri tartışan, hâlâ laikliğin doğru dürüst bir tanımlamasını yapamayan kavgalı bir toplum durumundayız.. Ekonomimizin bu derecede çöküş hâlinde olmasını, sırf mali parametrelerle izaha çalışan bilim adamlarımız, uzmanlarımız, biraz da hukuk, sosyal siyaset ve sosyal psikoloji gözlükleriyle bakabilseler mesele belki kendiliğinden çözülecek..