Temel yoksa, sen de yoksun!

8 yaşında tanıyıp, 15 yaşında personeli yaptı ve hiç baba görmeyen beni; 40 yaşına kadar yetim bırakmadı... ... Bir gün, "Kimin çocukları bunlar" diye sormuştu, Türkiye Hastanesi'nde 2 çocuğumla ziyaretine gittiğimizde... "Benim efendim" demiştim yaramazlık yapmalarından korkarak... "Nereden senin oluyor yahu" diye kanatlarının altına alıp; bir babanın, bir personelin, bir insanın yüreğine su serpmeyi öğretmişti; "-Benim onlar, benim!..." ... 'Söz Market'te yayınlanan Temel fıkralarına yer verdiğimizde çok tutulmuştu... Haftanın 3 günü çıkan köşeyi 7 güne çıkarırken, "Bu gazetede sana ve bana izin yok" diyerek onurlandırmıştı... Bu sohbetin bitiminde kapıdan çıkarken, "Ama unutma" diye eklemişti; "-Temel yoksa, sen de yoksun..." ... Bize "Abi"nin "Aşk"la aynı anlama geldiğini öğretti!... Enver Abi ile evlerimiz yakındı... Bir gün mahallede top oynarken çektiğim şut arabasının ön camında patlamıştı... Ben korkudan titrerken aşağıya inip, "Seni zilli seni" diye gülümsemişti... Çalışma hayatım bundan sonra başladı ve her karşılaşmamızda "Zilli" diyerek takıldı bana...