Temel'in yeri

Te­mel Ga­la­ta­sa­ray-Trab­zon- s­por ma­çı­nı sey­ret­mek için Ali Sa­mi Yen'e gel­miş... Gi­şe me­mu­ru­na sor­muş; "-Bi­let ne ka­dar?..." -Beş mil­yon li­ra... Te­mel iki bu­çuk mil­yon uzat­mış... Gi­şe me­mu­ru: "-Beş mil­yon de­dik ya kar­de­şim..." Te­mel: "Ben sa­de­ce bi­zim ta­kı­mı sey­re­de­ce­ğim" de­miş, "Öbür ta­kı­mı sey­ret­me­ye­ce­ğim..." tuzaktan kumanda (...LİG TV-Ma­ra­ton) ŞAN­SAL BÜ­YÜ­KA: Ho­cam bu­ra­da da top ko­lu­na çar­pı­yor mu, çarp­mı­yor mu?... ER­MAN TO­ROĞ­LU: Kol bö­re­ği gü­zel ho­cam... Ama her za­man ye­me­mek la­zım... bizimkiler İz­mir Ofis'ten Mus­ta­fa Boy­la abi eli­ne al­mış müş­te­ri lis­te­si­ni so­ru­yor; "-P har­fin­den sa­tış gi­ri­yor mu­su­nuz?..." -Evet gi­ri­yo­ruz... "-Ee­e... O za­man gös­ter ba­ka­lım lis­te­de ne­re­de han­gi harf­ten son­ra ge­li­yor..." (...Sa­det­tin Çal'dan) kritik "-Ar­da'nın go­lü te­sa­düf... Ad­res şaş­tı, git­ti gol ol­du... E­ğer 'Ben o to­pu ka­le­ye gön­der­dim' di­yor­sa o­na kı­za­rım..."(...Hın­cal U­luç) S.Ö.Z. der ki; "-Uta­nan kim­se­den za­rar gel­mez... Ama utan­dı­ğı­nı söy­le­yen ki­şi, ya­pa­ca­ğı pa­ta­vat­sız­lı­ğa kı­lıf arı­yor­dur..." (...Sos­yal fo­bi­yi at­ma­dan ön­ce söy­le­di­ği müt­hiş S.Ö.Z.le­ri) itiraf reyonu Yaş­lı ma­te­ma­tik öğ­ret­me­ni du­rak­ta oto­büs bek­li­yor... Lüks bir oto­mo­bil önün­de du­rup "Ho­cam, bu­yu­run. Gi­de­ce­ği­niz ye­re bı­ra­ka­yım si­zi" di­ye ses­len­miş içe­ri­de­ki ses... Ho­ca eği­lip se­sin sa­hi­bi­ne bak­mış, "Par­don" de­miş, "Ta­nı­ya­ma­dım..." "Na­sıl ta­nı­maz­sı­nız ho­cam" di­ye atıl­mış sü­rü­cü; "-Rem­zi­yim ben... 88 Rem­zi..." Ho­ca ta­le­be­si­nin kim­li­ği­ni öğ­re­nin­ce ara­ca bin­me­yi ka­bul edi­yor ve öğ­ren­ci­si­nin ya­nı­na ku­ru­lu­yor... Da... Ho­ca da ol­sa in­san; mü­te­ces­sis... Da­ya­na­ma­yıp, "Ya­hu Rem­zi" de­miş; "-Sen pek öy­le ahım şa­hım bir öğ­ren­ci de­ğil­din... Ma­te­ma­ti­ğin de za­yıf­tı... Na­sıl ol­du da zen­gin ol­dun?..." "Ho­cam" di­ye baş­la­mış Rem­zi sö­ze, "-Ma­te­ma­ti­ği ge­ne bil­mi­yo­rum... Am­ma bi­re alıp 3'e sa­tı­yo­rum ve ara­da­ki yüz­de 3'le ge­çi­nip gi­di­yo­rum..." (...Bi­zimCC'den) *iğnelik... > GÖ­ZÜN AY­DIN K­ri­tik dö­nem­ler­de, ­Bir­lik ge­rek ku­sur­suz... ­Va­tan­daş yük­sek per­de, ­Fark­lı ses­ten hu­zur­suz! K­riz tu­zak­la­rın­da, ­Ca­nı çık­sa mil­le­tin... Ağ­zı ku­lak­la­rın­da, ­Müz­min muhâ­le­fe­tin! Gö­zün ay­dın Tür­ki­ye, ­Şen­le­ni­yor mey­dan­lar... K­riz ge­li­yor di­ye, ­Zil ta­kıp oy­na­yan var! > (...Sefa Koyuncu) tebeşir tozu "-­Ne çok ze­ki­yim ne de çok ye­te­nek­li; yal­nız­ca a­şı­rı me­rak­lı­yım..." (...Al­bert E­ins­te­in) hayata dair Kim ola­ca­ğı­mı bi­le­me­mek­ten ötü­rü ta­sa­la­nı­yo­rum... Kim ol­mak is­te­di­ği­mi de bil­mi­yo­rum... Ama seç­mek ge­rek­ti­ği­ni pek iyi bi­li­yo­rum. Ne­re­ye git­me­ye ka­rar ve­rir­sem be­ni yal­nız ora­ya ulaş­tı­ra­cak olan gü­ven­li yol­lar­da yü­rü­mek is­ti­yo­rum... Fa­kat bil­mi­yo­rum, ne is­te­mek ge­rek­ti­ği­ni bil­mi­yo­rum. Ken­dim­de bin­bir müm­kü­nün var ol­du­ğu­nu his­se­di­yo­rum. Fa­kat bun­lar­dan yal­nız bir ta­ne­si ol­ma­ya rı­za gös­te­re­mi­yo­rum... ...Ve her an yaz­dı­ğım her sö­zün, her yap­tı­ğım ha­re­ke­tin, çeh­re­min si­li­ne­me­ye­cek ye­ni bir çiz­gi­si­ni mey­da­na ge­tir­di­ği­ni dü­şün­dük­çe ür­kü­yo­rum. Öy­le bir çeh­re ki, bir se­çi­me va­ra­ma­dı­ğın­dan, onu ce­sa­ret­le sı­nır­la­ya­ma­dı­ğın­dan ka­rar­sız, şah­si­yet­siz, kor­kak ola­rak tes­pit edi­le­cek... Al­la­hım; yal­nız tek bir şey is­te­me­yi ve dur­ma­dan onu is­te­me­yi ba­na il­ham et..." (...An­dre Gi­de) bir yaş daha büyütenler Ri­ze­li Fik­ri­ye Yıl­maz, ahır­da­ki di­ğer hay­van­la­rın za­rar ver­me­sin­den kork­tu­ğu ke­çi yav­ru­su­nu 1972 mo­del Mer­ce­des mar­ka oto­mo­bi­lin için­de bes­li­yor... Fik­ri­ye Yıl­maz, 1 gün­lük­ken al­dı­ğı ve 'Mer­can' adı­nı ver­di­ği ke­çi yav­ru­su­na ahır­da­ki bü­yük­baş hay­van­lar za­rar ve­rin­ce, oğ­lu­nun 3 yıl ön­ce al­dı­ğı ve arı­za­lan­dı­ğı için evi­nin önün­de park ha­lin­de bı­rak­tı­ğı 34 AIH 53 pla­ka­lı 1972 mo­del Mer­ce­des mar­ka oto­mo­bi­lin için­de bes­le­me­ye baş­la­dı... Çok mas­raf çı­kar­dı­ğı için ta­mir et­ti­ril­me­yen oto­mo­bil böy­le­ce ke­çi yav­ru­su­nun ahı­rı ol­du. Hoca Nasreddin bir gün! Pat­lı­can­lı ol­ma­sın! Der­ler ki, Ho­ca mer­hum, ­Her ye­me­ği se­ver­miş. Ö­nü­ne her ne gel­se, ­Yer, i­ti­raz et­mez­miş. ­Sa­de­ce seb­ze­ler­den, ­Sev­mez­miş pat­lı­ca­nı. O­nu, kırk yıl ye­me­se, ­Çek­mez­miş hiç de ca­nı. ­Bu­nu bi­len bir kim­se, ­Var­dır ki o za­man­da, İf­ta­ra da­vet e­der, ­Ho­ca'yı Ra­ma­zan­da. A­dam çok zen­gin o­lup, İ­yi­dir iş ve kâ­rı, ­Ho­ca da bu­nu bi­lip, İp­le çe­ker if­ta­rı. ­Dü­şü­nür ki: "Kim­bi­lir, ­Yap­mış­tır ne ye­mek­ler". ­Ni­ha­yet if­tar vak­ti, ­Kal­kar ve o­na gi­der. İf­ta­rı bir zey­tin­le, A­ça­rak da­ha son­ra, ­Na­maz­lar kı­lı­na­rak, ­Ku­ru­lur he­men sof­ra. ­Ta­bii â­det üz­re, Ön­ce bir çor­ba ge­lir. ­Ho­ca, o­nu ek­mek­siz, ­Bir ham­le­de bi­ti­rir. ­Çor­ba­nın ar­ka­sın­dan, Ar­tık ar­ka ar­ka­ya, ­Pat­lı­can­lı ye­mek­ler, ­Ge­lir hep o sof­ra­ya. ­Pat­lı­can mu­sak­kay­la, ­Pat­lı­can­lı ke­bap­lar. İ­mam ba­yıl­dı i­le, ­Pat­lı­can­lı pi­lav­lar. ­Ho­ca, an­lar ken­di­ne, Oy­na­nan bu o­yu­nu. ­Gö­rür ev sa­hi­bi­nin, ­Bir a­ra­lık oğ­lu­nu. ­Der ki: (Ba­na bir bar­dak, ­Su ver­se­ne şu­ra­dan, A­ma sa­kın i­çin­de, ­Bu­lun­ma­sın pat­lı­can.) (...Ser­dar U­yan)