Aşk ve nefret markaları

Bir yanda, iki elini avuç içleri açık kalabalıklara uzatıp onları kucaklamaya çalışan; gülümseyen; kimi zaman alaycı; çoğunluğun duygu ve düşüncelerine tercüman olduğunun bilinciyle yeri geldiğinde sivri dilli, acıtıcı; kendisiyle barışık, kendine güvenen, sevgi dolu bir hatip... Diğer yanda, sıkılı yumrukları, kalabalıklara yönelen işaret parmağıyla, hiddet, öfke, şiddet duygularına dokunan; asık suratlı, açık-kapalı tehditleriyle korku salan, kitleyi fitilleyen; meydan okuyan; dostluğunu halka değil, düşmanının düşmanına saklayan, diline geleni söyleyen, birbirine benzer söylemleriyle, nefret taşkını bir avuç hatip... Bir yanda aşk, diğer yanda nefret ve bolca macera... İşte manzara... İş dünyasında firmalar ve markalar nefret dilinin prim yapmadığını bilirler; kendilerine müşteri bulmak, müşterilerin gönüllerinde taht kurmak için, oldum olası sevgi dili kullanırlar. Müşterinin bir kısmını dışlayan, onları aşağılayıp reddeden, en büyük rakibini halkın önünde kötüleyen bir firma veya markaya, iş dünyasında hemen hemen hiç rastlanmaz. İş hayatında davetkâr, kucaklayıcı ve sevgi dolu söylemler kural; kavgacı üslup istisnadır. Pazarlamacılar tatlı dilin gücünü iyi bilir. Kem sözden sakınırlar. Pazarlamadan anlayanlar fiilî ve potansiyel müşterilerine kin, öfke ve nefretle yaklaşmazlar. Müşterinin kin, nefret ve öfkesini kâra tahvil etmeye çalışmazlar. Bilirler ki, bu yol, yol değildir. Pazarlama, gücünü, aşktan, sevgiden ve bağlılıktan alan müşterilerin "aşk markaları" kadar "nefret markalar"ıyla da elbette yakından ilgilenir ama nefret pompalamaz. Olsa olsa, nefret edilen markalardan ders almayı önerir. Medya, firmaların ve markaların kasalarından beslendiği için aşk markalarını pompalar, ama iş âlemindeki nefretlik markaları bize gösteremez. Lakin iş siyasete gelince bir kısım medya, nefret üzerinden çalışmayı marifet sanır. Bekleyelim. Ak koyun kara koyun, 13 Haziranda belli olacak... (Pazarola, pazar günleri yayınlanır.)