Kilosu kaça?

Geçen hafta Sanayi Bakanlığı öncülüğünde Türkiye'nin gelecek on yıllardaki sanayileşme stratejisi açıklandı. Milletin refah, mutluluk ve geleceğine güzel katkıları olmasını dileriz. Hiç olmamasından iyidir. Kamu kuruluşları ve özel sektör neyin teşvik edileceğini, neyin yokuşa sürüleceğini böylece görmüş oldu. Sanayileşmeden maksat kalkınma; kalkınmanın manası da, halkın rahat ve konforlu bir dünya hayatına kavuşmasıdır. Sefalet, yokluk ve yoksulluklardan kurtulmaktır. Günlük, aylık, yıllık, onyıllık, hattâ asırlık çekişme ve kavgalara bakınca görürüz ki, milletçe kalkınmamızın önündeki köstekler, arkamızda sandığımız desteklerden daha fazladır. Kalkınacaksak bu engelleri aşıp, kendi aklımızla kalkınacağız. Bu husus, bireyler için de geçerli. Sokma akılla bir yere varılmıyor. Kalkınma denince akla hemen sanayileşme geliyor. Bu noktada, pazarlama hep ihmal ediliyor. Fabrikalarımız bollaşırsa, sanılıyor ki, işler açılır, herkes çalışır, herkes zengin olur. Gece gündüz çalışıp, iki yakası bir araya gelemeyenlere ne diyeceğiz? Marifet iltifata tabidir, müşterisi olmayan mal zâyîdir. Pazarın yoksa, müşterin yoksa, paran olsa, malın olsa ne fayda! Kalkınma önce zihinlerde başlamalı. Kalkınmanın, zenginleşmenin, refaha ulaşmanın en temel yolu, harcadığından fazlasını kazanacağın işler bulmak, bu işlere yoğunlaşmak, bunları nasıl geliştireceğine kafa yormaktan geçer. Şu anda yaptığımız işlerde kârda mıyız, zararda mıyız? Ürettiklerimizi hangi pazarlarda kaça satabiliyor, ne kadar kazanabiliyoruz? Biz kaç paralık matahlar üretiyoruz, başkalarının malının kilosu kaça geliyor? Kilo başına kârımız yüzde kaç? Ekmeğimizi taştan mı, yoksa elmastan mı çıkarıyoruz? Ağırlığı neredeyse sıfır ama kilo başına değeri sonsuza teğet, fikir, bilgi ürünü işlerle mi uğraşıyoruz? Pazarlamanın yeni ve kıpkısa bir tarifiyle yazımızı noktalayalım: Pazarlama, kilo başına satış fiyatını arttırmak için aklı devreye sokmanın adıdır. Anlayana selam olsun. > (Pazarola, pazartesi günleri yayınlanır.)