Kişi başına bilgi üretimi

Son birkaç yılda istihbaratçılar kadar, haberciler de hiç haber sıkıntısı çekmedi. Olaylar da, haberler de dalga dalga geliyor, ortalık inliyor. Açılım seslerinin ardından bir kapanma sesi gümleyiverdi. Günümüzde hem firmalar hem de ülkeler için, medya ve gönül payı, müşteri ve pazar payı hedeflerinden daha önemli hale geldi. Kişi başına bilgi tüketimi hızla artıyor. Ortalama bir Amerikalı, 2008 yılında medyaya günde 12 saat zaman harcıyor, 34 gigabayt bilgi tüketiyormuş. Google'da her saat 20 milyon arama yapılıyormuş. Hayatlar türlü türlü medya karşısında yaşanıyor. Her gün bir yenisiyle tanıştığımız teknoloji marketleri, ömrümüzün yarısını çalan türlü aletleri satmak için birbirleriyle yarışıyorlar. Medyanın çabası da cabası. Medyanın taşıdığı bilgilerin önemli bir kısmı ev dışından geliyor. Kablo, anten ve uydularıyla TV'ler, radyolar, tellisi ceplisiyle telefonlar, internet, DVD gibi dijital aygıtlar, basılı yayınlar, hepsi sürekli bilgi taşıyor. Bizlere seyredilecek, dinlenecek, okunacak şeyler getiriyorlar. Bu aletlerin tüketicileri, yani bunları kullananlar da, bol bol bilgi üretiyor ve bunu başkalarına gönderip, paylaşıyorlar. Video kameralar, fotoğraf makineleri, telefonlar, klavyeler, kayıt cihazları ve benzerleri de evlerde gırla gidiyor. Bunlarla hadsiz hesapsız fotoğraflar, videolar çekiliyor, web sayfaları, belgeler, mailler, telefon görüşmeleri, internet haberleşmeleri ve türlü oyunlar üretiliyor. Bunların üstüne bir de, yeni nesil gençlerin kendi aralarında oluşturdukları ağlar üzerinden aktardıkları bilgileri, hızla büyüyen sosyal medyada akan içerikleri ekleyin... Kısacası, çok yoğun ve bunaltıcı bir bilgi bombardımanı altındayız. Hepimizi esir almaya çabalayan bu yoğun medya bombardımanına direnebilmek, yolumuzu şaşırmamak ve vazifelerimizi tam yapabilmek için, tüketicisi olduğumuz kadar güçlü birer medya üreticisi olmamız da bir çözüm olabilir. Ülkeler, medyaları kadar, kişi başına ürettikleri bilgilerle de yarışıyorlar. > (Pazarola, pazartesi günleri yayınlanır.)