Ben de yazdım

Almanya'nın sessiz, sakin, durgun ortamında üç yıl geçirip 1977 sonunda memlekete döndüğümde şoke olmuştum. Her ne kadar '68 kuşağı' olarak bir miktar patırtı gürültüye alışkın idi isem de bu defaki durumun farklı olduğunu anlamıştım. Her gün o zamanki tabirle 'sağdan-soldan' otuz kırk kişi ölüyor, yüzlerce kişi yaralanıyordu. Ege Üniversitesinin yeni kampüsünde öğrencilerle polis arasında silahlı çatışmalar oluyor, mermilerin duvarlardan sektiğini görüyorduk. Bu arada bir hatıramı daha araya sıkıştırmama müsaade ediniz. Bir pazar günü iki aile (üç küçük çocuk) üniversite lojmanlarının arka kısmındaki ormanlık araziye pikniğe gitmiştik. Yemeğimizi yiyip çocuklarla biraz top oynayalım dediğimiz anda üzerimize mermi yağmaya başlamıştı. Askerde duymadığım mermi fısıltısını orada duymuştum. Bir anda kendimizi yere atmış, ortalık sakinleşince çocuklara hissettirmemeye çalışarak pılıyı pırtıyı toplayıp kaçmıştık. Karakola gittiğimizde bazı solcu grupların orada silah talimi yaptıkları söylenmişti. Yani biliniyor ama bir şey yapılamıyordu. Üniversitedeki ortamı anlatmaya gerek yok herhalde. Her gün forum, haftada birkaç gün boykota alışmıştık. Mecliste cumhurbaşkanı seçilemiyor. Siyasetçi zannettiklerimiz o zaman da gerdan kırıp, milleti uyutmaya devam ediyorlardı. Sabırların taştığı böyle bir ortamdan kurtulalım da ne olursa olsun denildiği bir anda işte o meşhur 12 Eylül darbesi olmuştu. Ortalık biraz durulunca bu defa okyanus ötesinden 'Bizim oğlanlar işi bitirdiler' cümlesi kulaktan kulağa duyuldu. Ve sonra işkenceler, mahkemeler, idamlar... Şimdiiiii. Eğer bütün bu ölümler, bombalar ve mesela bizim masum yavrularımızın üstüne acımasızca sıkılan mermiler 'oğlanların işi bitirmeleri' için yapılmış provokasyonlar idi ise; ben de kendi hesabıma bunu yapanlardan hesap sormak isterdim. İşte otuz yıl sonra bu imkân doğduysa, zaman aşımı sebebiyle o olaylara sebep olanların yargılanması mümkün olmasa bile hiç değilse teşhir edilmeleri bile gönlüme birazcık ferahlık verir. Daha ne isterim, tabii ki 'evet' derim.