"Allah bereket versin"

Bu yıl 14.'sü düzenlenen "İnsan Kaynakları Zirvesi"nde iki gün geçirdim. Yerli yabancı yüzlerce konuşmacının fikirlerini paylaştığı bu tür toplantılarda herkes yeni bir şeyler duymanın ve bu yeni fikirleri uygulayarak daha başarılı olmanın derdinde olur. Kahve aralarının en önemli konusu "Nasıl yeni bir şeyler var mı?"dır. Bendeniz de sizlere aktaracak yeni bir şeyler bulmaya çalıştım haliyle. Bu yıllarda bu tip toplantılarda en fazla dikkati çeken şey; herkesin son on yıldır yaşanan krizlerden sonra gerek şirket, gerek devlet gerekse de tüm dünya olarak yeni bir anlayış, yeni bir kavramlar ve kurallar dizisi arayışı içinde olmalarıdır. Bu zirvede de bu konu bence ana konuydu. Zirvenin temel motifi bir nar olarak alınmıştı. Hani küçüklüğümüzde "Çarşıdan aldım bir tane eve geldim bin tane" bilmecesiyle bereketi simgeleyen ve de içinde bir tanenin cennetten olduğu inancıyla bir tane bile yere düşürmeden yemek için kendimizi telef ettiğimiz meyve. İşte bu krizi açgözlülükle değil ancak bereket anlayışıyla çözebiliriz, çünkü bu dünyayı sarsan krizin temel sebebi maaşları milyonlarca dolarlara varan "açgözlü yöneticiler" olmuştur. Bu tam bir paradigma değişiminin habercisidir. Neydi eski paradigma; hani bizlere iktisat dersinin ilk gününde öğretilen: "İnsan ihtiyaçları sonsuzdur, bu ihtiyaçlar karşılandıkça daha da azar ve şiddetlenir..." İşte bu anlayış son bir buçuk asırdır insanoğlunu diğer insanlara karşı kör ve sağır etmiştir. "Benim evim, benim arabam, benim makamım, benim çocuğum, benim ailem, benim işim, benim..." Biraz hayalciyimdir tamam ama, insanların mutluluğu başkalarının mutluluğunda aramaya başlayacağı günlerin habercisi olabilecek bu tür arayışların herkes gibi beni de heyecanlandırmasını hoş göreceğinizi ümit ediyorum. "Ben"den "biz"e geçmeye hazırlansak iyi olacak gibi, ne dersiniz?