Arayan bulur

Sevgili İsmail Kaya sevinecek bu yazıyı okursa. Çünkü pazarlama her şeyin başıdır ya ona göre. Bir bakıma öyledir de ama üretim de önemlidir yine de, diyelim ve başlayalım... Geçen akşamlardan birinde hanımla 'Hadi bir İstanbul'a gidelim' dedik. Bizim İstanbul dediğimiz Sultanahmet civarıdır. Ne zaman canımız sıkılsa kapağı Osmanlı dedelerin kokusunu aldığımız bir suriçi mahalleye atarız kendimizi. Sultanahmet ve Ayasofya Camilerinin gece manzaraları doyumsuz oluyor. Hele Sultanahmet Camisinin haşmeti daha bir başkadır geceleri. Ruhlarımızı doyurduktan sonra midelerimiz aklımıza geldi. 'Sultanahmet köftesi' ile tamamlayalım istedik akşamımızı. Karşımızda birkaç tane dükkan var bu köfteyi sattığını söyleyen. Bir tanesinin önünde kuyruk görünce hanıma 'Gel biz daha sakin olana gidelim. Onlar da dükkanlarının önünde kuyruk oluşması için işi daha ciddi tutuyor olmalılar' dedim. Yani markanın önemli olduğunu ancak her şey demek olmadığını düşündüm kendimce. Bu arada sizlere 'egeteryan' olduğumu söylemiş miydim bilmiyorum? O zaman şimdi söylüyorum ben bir egeteryanım. Bakın bilgisayar böyle bir kelime olmadığından mı nedir kelimenin altını kırmızı ile çizdi. Neyse bunun en önemli göstergesi salata ve piyazda zeytinyağından başka yağa tahammül edemem. Servisi yapan arkadaşa yavaşça piyazda ne yağ kullandıklarını sordum. Ayçiçek yağı deyince zeytinyağı varsa koymalarını yoksa piyazı yağsız getirmelerini rica ettim. Köfteler ve yağsız piyazlar geldi. Yemeğe başladıktan birkaç dakika sonra İzzet Bey elinde zarif bir zeytinyağı şişesiyle belirdi. 'Beyefendi komşudan zeytinyağı aldım ödünç sizin için istediğiniz kadar kullanabilirsiniz, afiyet olsun' diyerek diğer müşterilere doğru koşturdu. Bir egeteryan müşteriyi kalbinden vuran bu davranış Avrupa Birliğine doğru emin adımlarla yürüdüğümüzü düşündürdü bana. Bir de marka yolunda ilerleyen şirketlerin mal ve hizmetlerinin bazen daha kaliteli olabileceğini. Arayan bulur demişler...