Bay Landaburu ne demek istiyor?

Bendeniz Avrupa denilen kültürün içinde 3 yıl devamlı kaldım. Federal Almanya'da bir üniversitenin bir enstitüsünde bulundum bundan 25 yıl önce. Yabancı idim, üstelik Almanlara bizim "Eski çamlar bardak oldu"muz yerine "Bismark döneminin bugünden farkı, Türkler şimdi biraz daha ötede" atasözünü söyleten milletin mensubu idim. Bütün bunlara rağmen ilk günden itibaren kendimi hoşgörülü, yardımsever, insancıl bir ortamın içinde buldum. Sadece enstitüde değil, gerek altı ay kaldığım öğrenci yurdunda, gerekse ikibuçuk yıl yaşadığım köyde. İnsan her yerde insandır. Sevinçleri, umutları, üzüntüleri, acıları, iç dünyasıyla insan her yerde benzer ihtiyaç ve davranışları sergiliyor. Sadece nüanslar dikkati çekiyor. Evinde kaldığımız aile, bir Almandan beklenenin aksine bize bahçesini tamamen açmıştı. İki buçuk yıl bahçeden istediğimizi kopardık yedik. Ama biz de bahçe işlerine severek yardım ettik. Ama esas etkilendiğim husus inançlarımız çerçevesinde hassas olduğumuz konularda gördüğümüz hoşgörü ve anlayış olmuştur. Mesela bir gün bağlık bir bölgede araştırma gezisi yapmıştık. Lokantanın sahibesi elinde bir tavayla masaya geldi ve beni gönülden etkileyen şu cümleleri sıraladı "Bay İzmirli, sizin Türk olduğunuzu arkadaşlarınızdan duydum. Bu yüzden sizin için bu tavayı yeni satın aldım. Size bu tavada dana eti pişireceğim. Lütfen başka hassas olduğunuz konular varsa, çekinmeyiniz, söyleyiniz. Sizi rahat ettirmek bizim görevimizdir. Şimdiden afiyet olsun." Efendim "Avrupa Kültürü" denilen işte budur. Farklılıklara anlayış göstermek. Zaten öyle olmasa hâlâ feodal yapının izlerini taşıyan koskoca kıtanın "Birlik" olması düşünülemezdi bile. Avrupa'nın bizden istedikleri bizim "öz kültürümüzde" var olan güzelliklerdir. Çünkü onlar bu güzellikleri asırlar boyu özlemişler, bunlara büyük acılar çekerek kavuşmuşlardır. O yüzden dün Bay Verheugen'in, bugün Bay Landaburu'nun dediklerini bir de bu açıdan değerlendirirsek rahat edeceğiz.