Bir şeyler yazmaya çalıştım bugün de!

İnsan gerçekten muamma bir varlık. Nerden mi esti şimdi bu filozofik başlangıç? Sabah sabah Japonya'da meydana gelen afet haberini alınca ve teknolojinin sayesinde! canlı olarak tsunami dalgalarının yılların emeği ve alınteri ile meydana getirilen iş yerlerini, evleri, koca koca gemileri, güzelim arabaları oyuncaklar gibi savurduğunu görünce insan o gün hiçbir şey yapamayacağı hissine kapılıyor. Gerçekten insanların düçar oldukları felaketin boyutları bir an için insanın bütün arzularından sıyrılmasına sebep oluyor. Ama biraz geçince eski tas eski hamam; insanoğluna Yaradan'ın belki de en büyük ihsanlarından olan 'unutmak' sayesinde insan yaşamaya devam ediyor, edebiliyor. İşte bu muamma varlık 'insan' iş dünyamızın en önemli unsurudur. Her an duygu fırtınaları ile yüklü bu varlığı yönetmek, yönlendirmek gittikçe daha da zorlaşmaktadır. Sanayi çağının başlarında köylerden kopup gelen, dünyadan bîhaber şekilde büyük şehirlerin varoşlarında açlık ve sefalet içinde kıvranan insanları yönetmek için geliştirilen yönetim tarzıyla, bugünün dünyada olup bitenden anında haberdar olan, insan olduğunun şuuruna biraz daha varmış insanları yönetmek mümkün olamıyor. Her ne kadar birçok ülkede sanayi çağındaki şartlarda yaşayan birçok insan var ise de bu insanlar da duygularına saygı duyulmasını bekliyor ve istiyorlar. Kuzey Afrika'da başlayıp gittikçe yayılan olayların temelinde 'insanların insanca muameleye' duydukları özlemin de yer aldığını söylemek yanlış olmaz sanırım. O zaman sanayi çağının; insanların sadece ve yalnız 'madde'den ibaret olduğu varsayımıyla geliştirdiği yönetim paradigmasının sorgulanması zamanı gelmiş olmalı. Zaten bunun birçok belirtileri de gündemde. Mesela 'Duygusal zekâ', 'Liderlik' hatta 'Hizmet eden liderlik', 'Takım ruhu', 'Çalışan memnuniyeti', 'Şirketlerin manevi zekâsı' gibi birçok kavram ve uygulama bilgi çağının insanını verimli ve huzurlu şekilde yönetmek isteyenlere ışık tutuyor. Çünkü tsunami evleri, iş yerlerini yıkıp götürüyor ama 'duygularına saygı duyulan insanlar' zaman içinde onların daha iyilerini yapabiliyorlar. Bilgi çağının 'insan odaklı yönetim anlayışı'na büyük katkılarda bulunan sabırlı ve kibar Japon Milleti'ne başsağlığı ve sabırlar diliyorum...