Eğitimsiz bekçi nelere sebep oldu!

Yönetim bilimcilerin son zamanlarda en fazla kafa yordukları konuların başında liderlik geliyor. İş hayatının giderek karmaşıklaştığı ve kaotik hale geldiği bugünlerde eskinin emret kontrol et tarzı yönetim anlayışı rekabete karşı koymaya yetmiyor. İnsanın daha çok önem kazandığı bugünlerde her şeye maydanoz olan yöneticiler yerine insanlarını heyecanlandıran onların gönülden katılımını sağlayabilenler başarılı oluyorlar. Yıllar boyu yöneticilerden yetki devretmeleri istendi. Bunu becerebilenler o günün şartlarında başarılı oldular. Zaman geçtikçe Amerikancası 'delegation' olan yetki devri de yeterli olmamaya başladı. Çünkü hem işler ve organizasyonlar daha çok büyüdü hem de işin içine daha çok bilgi girdi. Artık günümüz organizasyonlarını etkili şekilde yönetebilmek için daha başka ve etkili araçlara ve yeni yönetim tarzlarına ihtiyaç duyulmaya başlandı. Önce 'işi doğru yapan yöneticiler' değil 'doğru işi yapan liderler' gündeme geldi. Doğru işi kestirebilen bu vizyoner kişiler günlük operasyonlardan paçalarını kurtarıp örgütlerinin kültürünü geliştirmeye kafa yormaya başladılar. Bu anlayış tarzı yetki devrini bir ileri safhaya taşımayı gerektirdi. İnsanların karşılaştıkları durumlarda muhakeme yeteneklerini kullanıp inisiyatif kullanmaları gerekmeye başladı. Bunun için bu insanların 'güçlendirilmesi' (Amerikancası 'empowerment') gerekti. Eğitilmiş ve güçlendirilmiş çalışanlarla desteklenen kuruluşlarda kapıcısından en üst kademedeki yöneticiye kadar herkes olan bitenden haberdar olmak imkanına kavuşturulmaya çalışılmaya başlandı. Böyle olan organizasyonların en önemli faaliyetlerinden biri eğitim olmaya başladı. Cumhuriyet Halk Partisi'nde kapıdaki bekçi bu anlayışla eğitilmiş ve güçlendirilmiş olsaydı, koskoca meclis ve bir o kadar gazete, televizyon basit bir evrak akışı aksamasından doğan konuya odaklanıp ülkenin müzakere sürecinde çok önemli hale gelen 'vaktini' günlerce boşa harcamazdı.