İzmir-Urla'da iki 'Gözlükçü'

Bu sene Anadolu turu pek hoş başlamadı. Yalova çıkışında birkaç defa hızdan ceza yemişliğim olduğundan, hanıma 'Bak şimdi arabanın hız sınırlayıcısını 120 km'ye ayarladım buradan sular seller gibi geçeceğiz' dedim. Daha bunu demeden trafik polisi 'Kenara çek' dedi. 121 km gitme hakkım var ya ben o hız sınırlamasını yaparken bir an hız 123 km olmuş. Cezayı patlattılar. Arabanın hız sınırlayıcısını gösterdim, fayda etmedi. Kuzu kuzu ödedim. Sonra ver elini İzmir. Bacanağımın Çeşmealtı'ndaki yazlığının alt katı sülaleye tahsisli. Sağolsunlar gerek bacanak gerekse ablamız gerçek mânâda kardeşliğin örneğini sunuyorlar. Bu arada hanımın gözlüğünün sapında bir arıza oldu. Urla'ya gittik. Önümüze ilk çıkan gözlükçüye daldım. 'Siz bunu Kemeraltı'ndaki gözlük tamircilerine götürün ancak orada olur!' dedi. Elde gözlük caddenin karşı tarafındaki çerezcinin yanındaki gözlükçüye girdim. Ümitsiz bir şekilde sadece gözlüğü gösterdim. Yüzünden pozitif enerji fışkıran arkadaş 'Bir gün sonra alın!' dedi. Yüzümdeki yalvaran ifadeyi anında algılayıp 'Size bir çay ikram edelim' diyerek aşağı kata doğru kayboldu. İki üç dakika sonra yukarıda belirdi. Kısa bir operasyondan sonra bütün şirinliğiyle 'Gözlük tamamdır abicim buyurun!' diyerek bizim gözlüğü iki sapı da yenilenmiş halde uzattı. Bendeniz şaşkın bir halde 'Borcumuz?' diyecek oldum, 'Ne borcu abicim, bu kadar ufak bir işe borç mu olur, güle güle kullansın yengem, bir problem olursa emrinizdeyiz' diyerek lafı ağzıma tıktı. Tabii biz de arabadaki hediyeliklerden takdim ettik. Çok memnun oldu. İşte size iki şirket. Bundan sonra hangisini tercih edersiniz? Urla'da belediyenin bu yıl yaptırdığı şaşaalı meydandan, bir yıldır bir türlü bitmeyen parke yolları ve yaz sezonunda deniz kıyısında bir tanecik oturma bankı bulunmayan Çeşmealtı'na doğru süzüldük bizim gözlükçüden aldığımız pozitif enerjiyle...