Kâse-i fağfur

Köşe yazarları okuyuculardan sözlü, yazılı, elektronik, klasik her ne şekilde olursa olsun bir mesaj, bir tepki aldıkları zaman 'dört köşe' olurlar... Çok aranmak için etrafla dalaşmak, bolca siyasete bulaşmak, o'nla bu'nla çatışmak iyidir. Hele bakan falan tarafından aranmış olmak, yazarları güneşte kalmış denizanasına döndürür. Ama kendinizi belli bir alanla sınırlarsanız arayanınız çok olmaz. Ancak sizi takip edenlerin bam teline basarsanız birkaç mesaj alırsınız. Bendenizi de en çok mesela 'çalışanları adam yerine koymak' temasına vurgu yaptığım yazılardan sonra birkaç arayan olur. Gerçekten bilgi çağı denilen ve son yirmi yılda bütün dünyada giderek daha iyi hissedilen dönemde yönetici-yönetilen ilişkilerine yeni bir şekil vermek kaçınılmaz bir zaruret haline gelmiş durumda. Sanayi çağında geçerli olan her şeyin yukarıdan planlandığı ve aşağıya dikte ettirildiği ve aşırı (hatta çalışanları küçük düşürücü) şekilde kontrol mekanizmaları kurarak yürütülen yönetim tarzı günümüzün şirket ve örgütlerinde giderek etkisiz hale gelmektedir. Müşterinin anormal derecede artan 'seçme imkânı' piyasanın parametrelerini 'sırça köşkte oturup, talimatlar yağdırarak tespit etmek' lüksünü ortadan kaldırmıştır. İşte bu gerçeği yukarıdakilerden daha iyi algılayan ve bu konuda çalıştığı kuruma daha fazla 'bilgi' katarak daha 'yüksek katma değerli' mal ve hizmetler üretmenin mümkün olduğunu daha iyi idrak eden çalışanlar şimdi 'olan bitene dâhil olmayı' daha fazla istiyorlar. Ayrıca bunu sadece kendilerini tatmin etmek için değil, çalıştıkları kurumu daha güçlü kılmak adına talep ediyorlar. Ama yönetim kademesi henüz bu gerçeğin tam olarak farkına varmış durumda değil. O yüzden bu konuya dokununca 'Bir vur bin dinle kâse-i fağfurdan' beyti hükmünü icra ediyor. Beytin mânâsını bir bilene soruverin bendenizin yerim kalmadı!..