Masum çocuğun yürüyüşü

Ne yazık ki bir çok anne-babalar, hatta o kadar yıllık tecrübelerine rağmen dedeler, nineler, çocuklarını, torunlarını yolda yanları sıra nasıl yürüteceklerini bilmiyorlar. Bir bakıyorsunuz bir anne, çocuğunun elinden tutmuş yolda tatlı tatlı gidiyorlar. Çocuk, bir şeyler konuşmakta, bir taraftan da sohbet etmekteler. Muhakkak ki hayatlarının en mutlu anlarından biri. Ama ah, ne kadar yanlış 3-4 yaşındaki çocuk yol tarafında, trafiğin aktığı istikamette anne, kaldırım tarafında. Kaldırımda olmamak bir büyük kabahat, yolda bu şekilde yürümek daha büyük kabahat. Şu kadarcık tedbir nasıl düşünülmez? Allah göstermesin, büyük facialar olması, bunun mozaiklenmiş fotoğraflarla haberlere taşınması mı lazım? Elbette hayır, elbette kimse yavrusunun burnu kanasın istemez. Doğru ama işte o üstüne titrediğimiz çocukları yolda aynen bu şekilde yürütüyoruz. Biz kaldırım tarafındayız, henüz her şeyden habersiz yavrucak yol tarafında. Toplumca aynı karakteri sergiliyoruz. Hemen bütün büyük şehirlerimizde yolda yürüyüş böyle. Halbuki bunu trafik kanunu da yasaklamakta. Buna rağmen trafik polisleri, bu gibi manzaralarda kimseyi uyarmıyor. Uyarmalı mı? Mutlaka. Trafik polisi, sadece araç ve araç sürücüsüyle değil, yanlış parkla değil yaya ile onun yürüyüş ve geçişiyle de meşgul olmalı. Daha güzeli ise vatandaşlar olarak bizlerin birbirimize kayıtsız kalmamamız. Çok hazindir ama gerçek, artık cemiyet olarak sadece komşuluklarda değil, yolda da yabancılıklar yaşanıyor. Selam yalnızca tanıdıklara verilmez. Nezaketiyle dikkat çekilse o çocuğun elinden tutan yetişkin herhalde teşekkür eder. Az sonra bir trafik kazası olup da yanlış tarafta, arabalara yakın yürütülen o masum çocuk, gözlerinizin önünde hayatını kaybedince isterseniz bin kere "ah keşke ikaz etseydim" deseniz de bir faydası yok. Çocuklar, büyüklere emanet, yol boyunca da hayat boyunca da. Hadi annesi, babası, büyük anne, dedecik lütfen hem kaldırıma geçin hem de çocuğu diğer tarafa alın.