Nerde sizin Mümin Ağalarınız?

Seksenli yılların ortasında fuarcılıkla ilgili bir kongre vesilesiyle Yunanistan'a gitmiştim. Hanım tarafı Üsküp-Kavala hattındandır. Kayınvalide ile tatlı tatlı tartışırız. "Kavala mı güzel İzmir mi?" Bu tartışmayı sağlam bir baza oturtmak için Selanik'ten Kavala'ya üç buçuk saat süren bir otobüs yolculuğunu göze aldım o zaman. Bundan 25 yıl önce Yunanistan'da şehirlerarası otobüslerde sigara yasağı vardı. Bizde malum üç beş yıl önce bu yasak kondu... Neyse muhteşem manzaralar kalmış aklımda o yolculuktan. Kavala'yı akşama kadar durmadan gezdim. Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın mührünü vurduğu bu Ege'nin Liman şehri gerçekten İzmir kadar değilse bile yine çok güzel bir şehir idi. Şimdi; otobüsteki koltuk arkadaşımın "Bizim komünistler yaktılar" dediği ormanlar yeşerdi ise Kavala daha bir güzel olmuştur. Akşam üzeri yorgun ve bitkin deniz kıyısına yakın bir terminalde otobüs bekliyorum. Yaşlıca bir zatla göz göze geliyoruz. Önce gözlerle, sonra İngilizce daha sonra Türkçe merhabalaşıyoruz. Türk olduğumu anlayınca adamcağızın gözleri parlıyor ve başlıyor anlatmaya. "Biz sizin dedelerle çok güzel beraber yaşadık. Yıllarca hiç bir problem olmadı. Benim babam, Mümin Ağa diye zengin bir zatın yanında çalışırdı. Mümin Ağa, muhteşem bir insandı. Bizi evlatlarından ayırmazdı. Onlar ne giyerse bize de giydirir, ne yerlerse bize de yedirirdi. Mümin Ağa'nın oğullarıyla beraber çobanlık yapardık... Ne günlerdi o günler. Öyle çok güzel adamlar vardı. Saygılıydık birbirimize. Hiç kavga etmezdik. Ama sonra olanlar oldu. Ama yine de ben Türklere karşı aynı hislerle doluyum. O bakımdan başınızı ağrıttım belki. Kusuruma bakmayın." Ben, "korkmayın" derim... Kavala'dan Selanik'e üç saat Mümin Ağa'yı hayal ettim durdumdu... Şimdi Kıbrıs'ta Rumlarla beraber olmaktan korkanları düşünüyorum bir de... "Sizin de Mümin Ağa ayarında insanlarınız varsa neden korkuyorsunuz onlarla beraber yaşamaktan? Yoksa, neden yok?" Bu soruların cevabını verecek birileri varsa, köşe babamızın malı değil ya, aynen aktarırız.