Nerede eski şampiyonlar?

Bizim gençliğimizde yüz metre on bir saniye civarında koşulurdu. Yüksek atlamada bir metre doksan büyük başarıydı. Son otuz kırk yıldır rekor üstüne rekor kırıldı durdu. Ancak yüz metrenin on saniyenin altına düştüğü, çıtanın iki metre otuzların üstüne konduğu yıllardan itibaren rekorlar çok zor kırılıyor. Aynı zamanda yeni rekorlar çok farklı olamıyor eskisi gibi. Atletler çok zorlanıyorlar. İş hayatı da aşağı yukarı aynı seyri takip ediyor. Önceleri devasa gümrük ve koruma duvarlarıyla korunan ve bazı hallerde yüzde beş yüz, yüzde yedi yüz'lü kâr hadleriyle çalışılan Türk sanayi ve ticaret hayatında çok şampiyonlar vardı. Üst üste ciro ve kâr rekorları kırılır dururdu. Dünyanın gerçek anlamda global bir köy olmaya başladığı son yıllarda kızışan rekabet kâr marjlarını öyle düşürdü ki artık çok fazla rekor kırılamıyor iş hayatında da. Artık bire üretir üçe satarım günleri gerilerde kaldı. Hele de devlet kaynaklarının sırf siyasi sebeplerle tahsisi de 'zapturabt'a alınınca eski şampiyonlar birer bire sahalardan çekilmeye başladılar. Ne olacak şimdi? Yeni şampiyonlar çıkmayacak mı iş hayatında? Elbette çıkacak. Ama bu rekortmen yöneticiler, bu şampiyon şirketler yönetimde yeni teknikler geliştiren, başka şampiyonlar tarafından kullanılan teknikleri takip edip başarıyla uygulayanlar arasından çıkacak. Yoksa "Biz babadan atadan böyle gördük planlarız, uygularız, kontrol eder, değiştiririz, kimsenin aklına, fikrine ihtiyacımız yok, söylediğimizi yapın gerisi size lazım değil" diyenler arasından şampiyonlar çıkması mümkün değil. Çünkü artık yarışlarda santimetreler değil milimetreler, iş hayatında milyon liralar değil on-on beş kuruşlar büyük farklar meydana getirecek. Yeni lira ve kuruşlar tam zamanında yetiştiler galiba. Ne dersiniz?