O­ba­ma'yı ben de yaz­dım!

Çev­rem­de her­kes "Sen Oba­ma hak­kın­da bir şey­ler yaz­ma­ya­cak mı­sın?" di­ye so­ru­yor. Komp­lo te­ori­le­rin­den arın­mış bir zi­hin­le (za­ten bu iş­le­re faz­la ak­lım da er­mez) ola­yı de­ğer­len­dir­mek ge­rek­ti­ği an­la­şıl­dı. Bi­zim ne­sil ya­ni 68 ku­şa­ğı ve son­ra­sı as­lın­da Tür­ki­ye'de bir de­ğil iki "Oba­ma ola­yı" ya­şa­dı. Her iki­sin­den de bü­yük fay­da­lar el­de et­ti. 1970'le­rin son­la­rın­da Tür­ki­ye'de yer ye­rin­den oy­nu­yor­du. Ki­min kış­kırt­tı­ğı­nı bir ya­na bı­ra­kır­sak, mem­le­ket­te kan göv­de­yi gö­tü­rü­yor­du. Her gün 30-40 ki­şi ha­ya­tı­nı kay­be­di­yor, mil­let ümit­siz­lik gir­da­bın­da çır­pı­nı­yor­du. Bu du­rum ha­liy­le eko­no­mik ha­ya­ta yan­sı­yor. Za­ten kıt olan kay­nak­lar da­ha da kö­tü bir şe­kil­de âde­ta bu­har­la­şı­yor­du. Dev­let ke­li­me­nin tam mâ­nâ­sıy­la "bir cen­te muh­taç" ha­le gel­miş ya da ge­ti­ril­miş­ti. İş­te bu an­da "İh­ti­lal İda­re­si" is­ter is­te­mez "de­ği­şi­mi sa­vu­nan, ya­şa­nan­la­ra bu mil­le­tin la­yık ol­ma­dı­ğı­nı söy­le­yen, ül­ke­yi bu gir­dap­tan kur­ta­ra­bi­le­ce­ği­ne inan­dı­ğı­nı her ha­liy­le or­ta­ya ko­yan, vü­cut ya­pı­sı iti­ba­riy­le hiç­bir ka­riz­ma­tik özel­lik ta­şı­ma­yan, an­ne ta­ra­fın­dan Kürt kö­ken­li olan, ama tah­si­li ve de en­te­lek­tü­el ser­ma­ye­si ko­nuş­tu­ğu za­man her­ke­si et­ki­le­yen" bi­ri­ne ön­ce eko­no­mi­nin son­ra tüm ül­ke­nin yö­ne­ti­mi­nin ba­şı­na geç­me­si­ne mü­sa­ade! et­ti. Bu ki­şi ger­çek­ten mil­le­tin ne­ga­tif ruh ya­pı­sı­nı ge­rek sos­yo­lo­jik, psi­ko­lo­jik ve ge­rek­se eko­no­mik açı­dan po­zi­ti­fe çe­vir­di. Ve de ül­ke umul­ma­dık şe­kil­de to­par­lan­dı ve bil­gi ça­ğı­nın ge­rek­le­ri olan te­le­ko­mü­ni­kas­yon ve ula­şım alt­ya­pı­sın­da ina­nıl­maz ba­şa­rı­la­ra im­za at­tı. Bu bi­rin­ci "Oba­ma ola­yı" idi. "İkin­ci­si­ni" ise biz­den son­ra ge­len bil­gi ça­ğı­nın nes­liy­le be­ra­ber son al­tı yıl­dır ya­şa­mak­ta­yız. Li­der­ler ül­ke­le­rin ha­ya­tın­da dai­ma önem­li rol­ler oy­nar­lar. Mil­le­ti­nin des­te­ği­ni tam ola­rak alan li­der­ler ise her za­man ina­nıl­ma­zı ba­şa­rır­lar.