Sıra geldi kaliteye

Eğitimle ilgili tartışmalar can sıkıcı olmakla beraber, memleket için hayatî önemi olan bu konunun büyük çapta gündeme gelmesi taşları yerinden oynattı. Okulların bina, derslik, araçlar konusunda problemleri büyük ölçüde halledildi. Son on yılda bu konuda gösterilen performans dikkate değer boyutlara ulaştı. Özellikle 'FATİH' projesi ile bilgiye ulaşma ve bilgiyi paylaşma için gerekli fizikî altyapı dünya standartlarının üzerinde olacak. Bütün bunlar tamam. Şimdi sıra eğitimin kalitesini tartışmaya geldi. Bu konu açıldığı anda benim zihnime öğretmen-öğrenci ilişkilerinin kalitesi gelir dayanır. Çünkü bütün kalbimle inanırım kî, öğretmen 'bilgi kaynağı' olmaktan ziyade çocuklarımız için 'şahsiyet geliştirmede en önemli kaynaktır'. Özellikle evlerimizde son zamanlarda oluşan yoğun 'yabancı kültür bombardımanı' ortamı, ebeveyn-çocuk ilişkilerini de bombalamaktadır. Çocuklarımızla yeterli ölçüde ilgilenemiyoruz. Anne-babanın çalıştığı ailelerde bu problem daha büyük boyutlardadır. Üstelik çocuk terbiyesi konusunda çoğumuzun bir şeyler okuduğumuz da pek söz konusu değildir. Bu yüzden çocuklarımızın karakter teşekkülünde öğretmenlerin rolü ve etkisi çok daha fazla belirleyicidir. İki çocuk beş torunun okul maceralarını yakından takip etmiş biri olarak 'kendisiyle barışık, mütevazı ve samimi öğretmenlerin' çocuklar üzerindeki müspet tesirinin herkes gibi canlı şahidiyim. İşte şimdi buradan itibaren 'öğretmenlik mesleğinin' maddî ve manevî yönden imkânların sınırı zorlanarak desteklenmesi gereğini 'eğitimin kalitesinin artırılması' için birinci şart olarak görüyorum. Öğretmenlik iyi gelir getiren ama sorumluluklarını yerine getirmeyenlerin bir dakika sistemde tutulmadığı bir meslek haline getirilmelidir. Çünkü sistemin en önemli unsuru bence 'öğretmen'dir. Öğretmenleri bilgi çağının gençlerine 'öğrenmeyi sevdiren kişiler' olarak hazırlamak için bir beş yıl kesintisiz seminer ve kurslarla hazırlamayı teklif ediyorum. Kimse lütfen bu söylediklerime kızmasın.?Gerçek anlamda 'mütevazı bilge'leri öğretmen olarak yetiştirmeden eğitimin?kalitesini artırmamız mümkün değildir. Herkes öğrencilik?yıllarını?şöyle?bir?düşünsün,?en çok etkilendiği öğretmenlerin 'Yunus gönüllü' kişiler olduğunu hatırlayacaktır. O güzel insanları saygıyla anıyor, ellerini tekrar tekrar öpüyorum.