Sizin de başınız dönüyor mu?

Âdemoğlunun bitmez tükenmez problemlerinden biri de nesiller arası anlaşmazlıklardır. Bu gayet tabiî bir durumdur. Ancak tarafların bu durumu kabullenmelerindeki isteksizlik problemi daha derinlere savurmakta, çözümü daha da güçleştirmektedir. Aslında yaşlılar 'değişim'in tabiî bir süreç olduğu gerçeğini kabul edebilseler problem büyük ölçüde ortadan kalkar. Ama bu çok zor bir şeydir. Bizim neslin bu gerçeği kabullenmede zorlanmasının bir diğer sebebi de son elli yıldır değişimin hızının akıl almaz derecede artmasıdır. Biz telgraf, kablolu telefon gibi iletişim araçlarını henüz kullanmaya başladığımız yıllarda teleks, faks, çağrı cihazı gibi hayal bile edemeyeceğimiz etkinlikte araçlar bir göründü ve yok oldular... Sonra üç dört kiloluk bataryalarla otomobillere monte edilen araç telefonları yine bir göründü ve yok oldular... Sonra birkaç kiloluk mobil telefonlar, sonra elli altmış grama düşen, daha sonra bir kredi kartı gibi eğilip bükülen, şimdilerde neredeyse diş dibine monte edilecek haberleşme araçları... Dahası konuşmaları anında yüzlerce lisana tercüme edebilecek cihazlar... Bu arada internetteki gerçekten bizim neslin kavrayamayacağı süratteki gelişmeler. Anında milyarlarca kişiye mesaj ulaştırma imkânı. Ulaştırmada ulaşılan hız... Sonuç olarak torunların oyunları, evlatların muhabbetleri, ticaretin kuralları, siyasetin şekli, insanlığın elindeki her araç yeniden şekilleniyor, yepyeni süreçler, boyutlar, hızlar bizi yepyeni bir çağa doğru savuruyor. Bu şartlarda yaşlılara düşen olup biteni iyi değerlendirip, ailede, okulda, iş hayatında gençlere karşı daha toleranslı ve anlayışlı davranmak olmalı. Bu öyle kolay değil elbette. Ama huzurlu bir gelecek için başka çare de görünmüyor. Bu tür ahkamlar kestiğimde şimdilerde eli kalem tutan torunlar ana babalarıyla bir olup; 'Dede bunları söylüyorsun ama kendin beceremiyorsun!' diye tepeme dikiliyorlar. Bu da köşe yazmanın tatlı handikaplarından...