Takımın gizli kahramanları

Batılıların yıllardır üzerinde önemle durdukları "takım çalışması" gerçekten başarıda çok etkili oluyor. Yüzlerce kitabın bir o kadar seminerin konusu olan bu kavramın birçok özellikleri, gerekleri, problemleri, avantajları, dezavantajları sayılır dökülür. Ancak bendenize göre takım işinde en önemli konu "fedakârlık"tır. Yani kârdan feda edebilmek. Fedakârlığı ise daha ziyade takımın gizli kahramanları yaparlar. Gizli kahramanlar... "Onlar" hiçbir zaman göze batmazlar. Verilen işi en iyi şekilde yaparlar. Verilmeyen işi de kimseyi üzmeden kırmadan kimseye hissettirmeden hâlleder ve kabuklarına çekilirler. Hiçbir zaman takdir, teşekkür peşinde koşmazlar. Ayrıca herkesin içinde takdir edilmekten de ciddi sıkıntı duyarlar. Onları en çok mutlu eden şey takımın başarısıdır. Takımda yaptıkları işi dışarıda kendi hesaplarına yapsalar akıl almaz para kazanabilirler. Ama onlar bir vizyona, bir davaya gönül vermiş olmanın huzuru içinde gece gündüz demeden aşkla şevkle çalışırlar. Hani yazarlar bugün ne yazayım diye kuluçkaya yatarlar ya. Ben de Kuzuluk Kaplıcalarındaki devre mülkümüzde huzurun tadını çıkarırken, bu dev sistemin yıllardır aksamadan yürümesine katkıda bulunanları düşündüm bu sabah. Ve de hepsine bu hizmetten yararlananlar adına teşekkür etmek istedim. Ancak bu yazımın kaleme alınmasının esas sebebi deprem felaketinden sonra buraya hizmete gönderilen ve bu dev sistemin inşaat işlerini organize eden bir gizli kahraman oldu. Kendisinin ne yaptığı işten, ne de isminden bahsetmeyeceğim. Zira bu kadarcık bile ihsas etmemden sıkılacaktır. Ama ona ve bu sistemi yıllardır sabırla, şevkle ve insanlara hizmet aşkıyla sürdüren herkese tekrar ve gönülden teşekkürler ediyorum.