Yetti artık!

Öyle ya da böyle; rayına oturtmaya çalıştığımız ekonomimiz, ikibin doları, hatta kayıt dışı ekonomik verileri de katarsak üçbin doları geçen fert başına milli gelirimiz, gelişme trendinde bir sanayimiz, giderek artan ihracatımız ve de ümit dolu bir toplumumuz vardı bundan 4-5 yıl önce... Sonra ne olduysa oldu, bir seçim yaptık, koalisyonlara mecbur kaldık, yolsuzluk ithamları ayyuka çıktı, o dönemler ısınma turlarını yapan Sayın Sezer'in Başbakan'a anayasa kitapçığını bir şekilde göstermesiyle başlayan bir kriz humması ülkeyi yarı yarıya fakirleştirdi. İş dünyası -tamiri belki on yıllar alacak tarzda- çöküş yaşadı. Bu arada çöküşe sebepler arandı. Birçokları "Nereden buldun"u gösterdiler. Hatta o günlerde katıldığım finansçıların bir toplantısında "Ekonominin dört önemli noktasına 'müfettiş kafalı' dört kişinin tayin edilmesi" gösterildi krizin sebebi olarak. Sonra yine öyle ya da böyle Türkiye'yi Avrupa Birliği'ne taşıma yolunda samimi adımlar atan koalisyon hükümetiyle yol aldık. Hatta bu hükümetin 40-50 yıllık popülist politikalara son verecek düzenlemelere imza attığını sevinerek izledik. Tam krizin yönetilebilir kıvama geldiği anda Kemal Derviş'in ani ve beklenmedik seçim demarşı ile sarsıldık! Seçim ve Siyasi Partiler Kanunu'nu adam etmeden de olsa, yükselen sosyal tansiyona ilaç olacağını düşünerek erken bir seçimi Meclis'te kabul ettik. Listeler yayınlandı, şimdi de binbir dereden su getirerek milletin umudu haline gelen bu seçimin yapılmasını engellemeye çalışanlar ortaya çıktı. Türk ekonomisine milyarlarca dolara malolan, bu arada borsa spekülatörlerinin daha bir semirmelerine yol açan olaylara, madden ve mânen milleti çökerten -artık ayak oyunu denilebilecek tarzdaki- davranışlara millet olarak "Yok mu dur diyecek birileri" dediğimiz anda Cumhurbaşkanımız Sezer'in yine kibar ama yine kararlı ve kendinden emin cümleleri gönüllerimize su serpti. İşte onun için bu sözleri manşete taşıdık bugün.