Aysun ve Burçin öğretmenler unutulmasın!

Gencecik, fidan gibi iki öğretmen. Aysun Karalar ve Burçin Ünal... Bu isimleri hafızalarımıza ve vicdanlarımıza kazıyalım. Onları kutsal öğretmenlik mesleğinin timsali olarak çocuklarımıza anlatalım. İkisi de hayatlarının baharında, öğretmenlik mesleğine ilk adım atışlarında öğrencilerinin hayatlarını kurtarmak için canlarını feda ettiler. Çocukları yanmaktan kurtarmak için yanarak şehit oldular. Onlar, hastane köşelerinde hayat mücadelesi verirlerken biz, sıcak evlerimizde TV ekranları karşısında dizilerle oyalanıyor, "popstar" yarışmasının birincileri Bayhan mı, Elena mı olacak diye hop oturuyor, hop kalkıyorduk. Öğretmenlerle ilgili acı haber medyada ilkin kısacık verildi geçti... Ardından birkaç köşe yazarı öğretmenlerin dramını köşelerine taşıyıp gerçeğin derin boyutlarını gözler önüne serdiler, kendini vurdumduymazlığa kaptırmış toplumu sarstılar. Ardından heykel dikme, şehit öğretmenlerin isimlerini okullara verme gibi klasik girişimlerde bulunuldu... Oysa, bunlar yetmez... Aysun ve Burçin öğretmenlerin vakitsiz ölümleri göstermelik birkaç eylemden öteye bir anlam ifade etmeli; "öteki Türkiye"nin gerçeklerini göz önüne sermek açısından hepimizin gözlerini açmalı, eksikliklerimizin giderilmesi hususunda ortak vicdanda bir sorumluluk duygusu uyandırmalı. "Hababam Sınıfı" komedileriyle eğlenilen ülkemizde eğitim artık ciddiye alınmalı; sistem A'dan Z'ye kadar çağın ihtiyaçlarına cevap verecek şekilde yenilenmeli. Eğitim altyapısı en ücra köşelere kadar ıslah edilmeli. Öğretmenlik, maddeten ve manen öğretmeni tatmin eden, ona kendisini geliştirme imkanları sağlayan; gerçek anlamda aydın olma sorumluluğu aşılayan özenilir ve itibarlı bir meslek haline getirilmeli. AB'ye girme süreci içinde taviz üstüne taviz veren Türkiye'nin gerçeği (kederli öğretmen ailelerinin sitemlerinde değindikleri gibi) tezekle ısınan, yangın söndürme aletleri bulunmayan, elektriği, suyu bulunmayan sefil okullar, ulaşıma kapalı köyler, aciz ve yetersiz bir sağlık teşkilatı, sadece acı ve eğlenceyle beslenen sorumsuz bir medya, taziyede bile milletin yanında olmayan milletvekilleri olmasın. Yüksek idealleri olan pırıl pırıl iki gencimiz: AYSUN KARALAR ve BURÇİN ÜNAL... Aydınlanmanın, çağdaşlaşmanın, medeniyet yolunda ilerlemenin özverili rehberleri olmalı. Hiç ama hiç unutulmamalı! Siz, Milli Eğitim Bakanı! Siz, öğretmenler! Yürekleri yurt sevgisiyle dolu, özverili, gencecik yaşta hayata veda eden bu şehit öğretmenleri unutmayın ve unutturmayın!